HÜSEYİN ( Rüstem Efendi Kölesi ) – 1231 (M. 1816) de İkinci Sultan Mahmudun mâbeyincilerinden Rüstem Efendinin kölesi güzel bir delikanlı ; sesi de çok güzel olduğundan efendisi tarafından musiki tahsili sağlanmış,seçkin bir hânende olmuşdu,aslının ner...

HÜSEYİN (Seyyid) – Hicrî 1173 (M.1759-1760) de ,Tuhfei Hatttin'in yazıldığı yıllar,yüzü henüz tüylenmemiş çok genc bir hattat,Müstakimzâde Süleyman Sadeddin Efendinin tabiri ile “ bir yakışıklı hatttı dilcû ” idi.Salih Efendi adında bir kâtibin evlâdlı...

HÜSEYİN (Seyis) – Geçen asır sonlarında Üsküdarda Kerpiçciler Kahvehânesinin yanında bir konağı olan Hüseyin Bey adında bir zâtin abur uşağı Sivaslı bir delikanlı , pehlivan yapılı bir gençdi ; konağın arabalığındaki fıçıları cıvardaki bir vakıf kuyuda...

HÜSEYİN (Parlak) – 1965 ile 1968 arasında 22-23 yaşlarında hâneberduş bir delikanlı ,gaayet alımlı çalımlı olub dağınık saçlı,mini etekli,nalından bozma iskarpınlı,artist mukallidi veya taslakcısı şaşkın kızlar ile düşüb kalkarak oynaşma yolları bulmuş...

HÜSEYİN (Parmaklıkcı) – İkinci Abdülhamid devrinde Üsküdarın namlı kabadayılarından ,Tabutculariçi semtindendi ;Üsküdarlı Vasıf Hoca şöyle anlatıyor :“ Başında ağabânî,sırtında mintan,ceketini yaz ve keş giymez;omuzuna atar,belinde üç endâze kuşak,altı...

HÜSEYİN (Potur) – Onyedinci Yüzyıl ortasında Yeniçeri Ocağından rezîlâne uygunsuzluğu yüzünden tard edilmiş bir adam ;o devirde Kadızâdeliler diye anılan yubaz vâizlere azgın yardakcılardan biri olmuş,1061 (1650) de İstanbuldaki bütün tekkeleri yıkmak ...

HÜSEYİN (Küçük) – İkinci Abdülhamid devrinin alaylı zâbitlerinden; aslı Kazdağları Yörüklerindendi,İstanbula ilk genclik zamanında gelmiş,mızıraklı süvâri alayına neferlikle girmiş,sakalını hiç tıraş ettirmemişdi; eskilerin “Âdem Ejderhası” dedikleri g...

HÜSEYİN (Odabaşı) – Onsekizinci Yüzyıl hattatlarından ; yeniçeri neferliğinden yetişmiş,ocakda 8.Bölüğün odabaşılığına kadar yükselmişdi,Müstakimzâdenin tabiri ile “Elinden falaka değneğini bırakıp kalem almışdı” ;yazıyı Kanlıcalı İsmail Efendiden öğre...

HÜSEYİN (Müezzin) – Onaltıncı Yüzyılda yaşamış ve güzelliği ile İstanbulun şöhretlerinden olmuş bir delikanlı,şâir Ulvî Çelebi'nin şehrengizinde şu beyitlerle övülmüşdür : Müezzindir biri bir hûbi ra'nâ Hüseyin olmuşdur ana nâmı zîbâ Hüseynî nağmesiy...

HÜSEYİN (Kömürcü) – Geçen asır başlarında son yeniçeriler devrinde Üsküdar erâzil ve haşerâtından ve 59.yeniçeri ortası yoldaşlarından,Alemdar Mustafa Paşanın emri ile yakalanıp İstanbulda Parmak kapusunda asılarak idam olundu. Bibl.: Câbi Said Vekaay...

HÜSEYİN (Küçük) – Onsekizinci Yüzyılda namlı bir ok yapıcı sanatkâr ;Üçüncü Sultan Ahmed devrinde Enderun ağalarındandır,yapdığı oklar “Küçük Hüseyin İşi” diye meşhur ve kemankeşler arasında çok makbuldü.Hayatı hakkında başka bilgi edinilemedi . Bibl....

HÜSEYİN (KOSTA) – Onyedinci Yüzyılda yaşamış namlı bir kemankeş pehlivan,Ok Meydanı atışlarında Tekke Menzilinde rekor kırmışdır,hayatı hakkında başka kayde rastlanmadı. Bibl.: Kemankeşler Risâlesi.

HÜSEYİN (Kargılı Çöpcü) – Mütâreke senelerinde,1918 ile 1920 arasında Galatada o zamanlar tanzifât amelesi denilen ve o semtde aşırı derecede güzelliği ile şöhret bulmuş bir genc çöpcü ;cemâl âşıklığı ile meşhur Hemedanlı kahveci Hüseyin Ağa tarafından...

HÜSEYİN (Kavaklı) – Hüseyin (Abdullahoğlu Seyyid) Onsekizinci Yüzyıl hattatlarından, sülüs ve nesih yazıyı devrinin üstadlarından Mirahur Camii imamı Abdullah Efendiden öğrenmişdi.İstanbulda Etyemez Tekkesi civarında doğmuş,bir sipâhi oğlu imiş,Boğazda...

HÜSEYİN (Kastamonulu) – (B.:Ebe Kadın Vak'ası ,cild 9,sayfa 4846).

HÜSEYİN (İzmirli Kız) – İkinci meşrutiyet yıllarında ,1908 ile 1910 arasında azılı bir yenkesici genc,1910 da altıncı mahkûmiyetinde henüz 19-20 yaşlarında idi.Hacı Hasan adında birinin oğlu olub üvey ana cefâsı yüzünden evini bırakıp kaçmış,Galata ve ...

HÜSEYİN (Kâğıdcı) – İkinci Abdülhamid devri sonları ile meşrutiyetin ilk yıllarında otuz otuzbeş yaşlarında Üsküdarın yarı deli,erken bunamış gariblerindendi.Kızanlık muhâcirlerinden olup sarı benizli,vücudca zayif,anası evinde def'i hâcet ettirir,şalv...

HÜSEYİN (Kalyoncu) – İkinci Mahmudun ilk senelerinde Galata ve Kasımpaşa taraflarında güzelliği ve yiğitliği ile nam almış genc bir Kalyoncu, Mahmudiye Kalyonu mürettebatından idi. O devrin Kalyoncu zorbalarından Arab Mehmedin akrabasıydı; İstanbulun b...

HÜSEYİN (Karaca) – Onaltıncı asır ortalarında güzelliği ile nam almış İstanbul civanlarından,şâir Cemâli Ahmedin şehrengîzinde şöyle medhedilmiştir : Hüseyin anın biri hüsnile bir mâh Karaca deyû şöhret bulmuş ol şâh Karacadır sanan ol dilrübâyı Karan...

HÜSEYİN (Gülhâneli) – Geçen asır başlarında ve İkinci Sultan Mahmudun pâdişahlığının ilk yıllarında Topkapusu Sarayındaki bostancı ocaklarından Gülhâne Ocağı neferlerinden bir delikanlı (B.:Bostancılar Ocağı,cild 6,sayfa 2976);sesi gaayet güzeldi. Bir ...

HÜSEYİN (Hammalköylü) – 1964 de insan irisi bir delikanlı; 27 yaşında,boyu 2 metre 14 santimdi,56 numara ayakkabı giyiyordu ve kendisine 5 metre kumaşdan bir esvab çıkabiliyordu.Sivasın Kangal Kazasının Hammalköyünde sporcular tarafından keşfedilip İst...

HÜSEYİN (Hacı Dede) – Onsekizinci Yüzyıl hattatlarından ve zamanının namlı halveti şeyhlerinden ;ünlü hattat Şekercizâde Mehmed Efen uşağı idi,hizmeti görürken efendisi tarafından kendisine sülüs ve nesih yazı öğretildi;sonra halvetiye şeyhlerinden Abd...

HÜSEYİN (Ellidokuzun) – Geçen asır başlarında Üsküdar erâzil ve haşeratından,59.yeniçeri ortası neferlerinden ; iki garib fâhişenin üstündeki köhne ferâcelerle esvablarına ve âdîsinden küpe ve yüzük gibi şeylerine tabah ederek kadıncağızları öldürüp so...

HÜSEYİN (Edirneli) – Onaltıncı Yüzyıl şâirlerinden ;aşağıdaki hal tercemsini çağdaşı Sehî Beyin şuerâ tezkiresinden alıyoruz:“ Edirnede doğmuşdur,babasından hayli para kaldı,servetinin kadrini bilmedi,kısa zamanda telef edip geçinmek için külâh dikici ...

HÜSEYİN (Fetvâcı) – (B.: Hüseyin Ağa, Canikli Fetvacı). HÜSEYİN EFENDİ (Sinoblu) –