HURŞİD REİS (Çerkes) – İkinci Sultan Abdülhamid devri sonlarında Üsküdarlı namlı bir tulumbacı ; bu zâti Galata'nın gırtlağına kadar pislik içinde vurucu kırıcı kabadayılarından ve kumarcılarından Çeşmemeydanlı Çerkes Hurşidi ile karışdırmamalıdır. Üsk...

HURŞİDPAŞA KONAGI – 1822 de Mora Yenişehrinde ölen sadırazam Ahmed Hurşid Paşanın konağı,İstanbulda zamınının en büyük konaklarındandı.Cerrahpaşada,Aksaray tarafından gelindiğine göre caddenin sağ tarafında,zamanımızda mevcud olmayan Cerrahpaşa Hamamın...

HURŞİD PAŞA (Ahmed) – Geçen asır başlarında ordu kumandanlığı,serdarlık,vâlilik,iki sene kadar da sadırazamlık yapmış bir osmanlı veziri ; aslı çerkesdir,1760 yıllarında Kafkasyada doğmuşdur,11-12 yaşlarında esirciler eline düşerek İstanbula getirilmiş...

HURŞİD BEY ( Binbaşı Beşiktaşlı) – Mühendishâneci Berrii Hümâyunun topcu sınıfının 1296 (1879) yılı mezunlarından ; Topcu Nümûne Alayında görevli iken okuma yazma bilmeyen neferlere pratik yollardan hasab öğreten pek şirin bir kitabı hesab kitabı neşre...

HURŞİD BEY ( Mısırlı) – Devlete isyan etmiş Mısır Vâlisi Kavalalı Mehmed Ali Paşanın Osmanlı ordusu içine sokduğu casuslardan ;Enderun Tarihi müellifi Tayyarzâde Atâ Bey (B.: Atâ Bey,Tayyarzâde,Ahmed,cild 3,sayfa 1181) bu adamı ilk defa Nizibdeki ordug...

HURŞİD AGA (Boyabadlı) – İkinci Sultan Abdülhamidin nafia nazırı musikişinas ve bestekâr Mahmud Celâleddin Paşanın makbul ve mahbub uşağı ;kalender halk şâiri Erzurumlu Âşık ibrahim tarafından şöyle övülmüşdür (B.:Direklerarasında Uşaklar Kahvehânesi,c...

HURŞİD AĞA (Attar) – 1875 ile 1880 arasında Divan Yolunda bir attar ;gazete bâyilerinin ve hattâ müvezzîlerinin bulunmadığı bulunmadığı,gazte satıcılığın ilk devirlerinde dükkânında gazete satmış bir zât,hayatı hakkında başka bilgi edinilemedi. Bibl.:...

HURŞİD (Tersâneli) – Geçen asır sonlarında bıçkın,kabadayı bir delikanlı;Galata tiyatrolarının ayak takımı müdavimlerinden ve kantocu kızların tutkunlarından; Küçük Amalya Hanımın ,yosmadan iltifat görmüş âşıkı olduğu söylenir ;Karadeniz yalısı halkınd...

HURŞİD (Çığırtmacı) – Geçen asır sonlarında tanınmış piyasa çalgıcılarından ;Ahmed Rasim Bey,Beyoğlunun ve Yüksekkaldırımın “Bitirimyesi”,“Doğumyeri” denilen kahvehâne adı altındaki kumarhâne-batakhânelerinde çığırtma çalarak çok rağbet gördüğünü kayde...

HURŞİD (Çerkes) – İkinci Sultan Abdülhamid devri sonlarında İstanbulun erâzil güruhundan vurucu kırıcı bir kabadayı ;Üsküdarlı ünlü bir tulumbacı olan Çerkes Hurşid Reis ile karışdırmamalıdır.Doğum tarihi ve yeri bilinmiyor,Türkiyede Çerkes Esirler tic...

HURŞİD (Bahriyeli) – Geçen asır sonlarında Galatada Hendek Yangın Tulumbası sandığı uşaklarından bir genc ,pervâsız cesâreti ve ayaklarının gaayetle koşarlı olması ile tanınmışdı ;aslı Kefkenli olup tulumbacılıkda şöhret kazandığı zaman behriye neferi ...

HURREM ŞAH – Onyedinci Yüzyıl ortalarında İstanbulun namlı oyuncu kollarından Çelebi Kolunun köçeklerinden bir oğlan (B.:Çelebi Kolu,cild 7,sayfa 3812).

HURREM SULTAN – Onaltıncı Yüzyılın doğuda ve batıda en şöhretli kadını ; Kanunî Sultan Süleymanın gözde hasekisi ; aslı nereli olduğu bilinmiyor, Rus yahut Polonyalı olduğu söylenir. Avrupalı müverrihler, ona “Rosa” veya “Roksolana” (Roxelane) adını ve...

HURREM ÇAVUŞ – İstanbulda Yenibağçe civarında bir Mimar Sinan yapısı olan Hurrem Çavuş Camiinin bânisi ; bu cami “Keçeciler Camii” diye de anılır ; Divanı Hümâ Hümâyun çavuşlarındandı , camiinin itmâmından iki sene evvel hicrî 986 (m.1560-1561) yılınd...

HURREMÂBÂD – Onyedinci Yüzyılın ilk yarısında Lâle Devrinde Kâğıdhâne Deresi boyundaki Sâdâbâd mâmuresinin kasırlarından biri (B.: Sâdâbâd) ;“Cisri Sürur” adı verilmiş köprünün yakınında idi,1730 ihtilâlinde yok edilmiş binâlardan biridir. Hurremâbâda...

HURREM ÇAVUŞ – Onyedinci Yüzyıl ortalarında İstanbulda “Şeştar” denilen altı telli bir sazı çalmada namlı bit sâzende,hayatı hakkında başka kayde rastlanmadı. Bibl.:Evliyâ Çelebi,I.

HURREM (Şîrazlı) – Meşrutiyetin ilk yıllarında Çakmakcılar Yokuşunda Büyük Valde Hanında genc ve güzel bir kahveci çırağı ;zamanın seçkin ulemâsından Lofçalı Hoca diye meşhur ve cemâl âşıkı bir kâmil insan olan Derviş Efendinin aşırı derecede muhabbeti...

HURMA - “Lehcei Külhânî” denilen eski İstanbul Külhan Beyleri argosunda “Esmer Güzeli Delikanlı” anlamında kullanılmışdır ;zamanımızın hâneberduşları ağzında da aynı anlamda kullanılmaktadır ;misâl : - Senin Malatyalı Hurmayı gördüm,eski arması kalmamış

HÛRİYE HANIM – 1739 ile 1740 arasında verem hastalığından öldüğünü tahmin ettiğimiz ve arkasında bir ana ile kız evlâd bırakmış genc ve güzel bir kadın ; zengin bir âileye mensub olduğu da ,Tepebaşından Kasımpaşaya inerken Âşıklar Mezarlığı dineline bü...

HÛRİYE (Çapkın) – Geçen asır sonlarında 1880 ile 1890 arasında İstanbul konaklarının nâzenin yosma hanımlarının sahhâkelik yolunda gönül eğlencesi olmuş aslı Tırnava çingenelerinden bir çengi kız ; Vücud yapısı ve eli ayak dökümü oğlan kalıbında gayetl...