HÜSNÜ EFENDİ – Geçen asır sonlarında orta oyununda “Zenne” ye çıkmış bir sanatkâr,hayatı hakkında başka kayde rastlanmadı . Bibl.: S.N.Gerçek,Türk Temâşâsı .

HÜSNÜ BEY (Yiğitömerpaşazâde Çerkes) – İkinci Sultan Abdülhamid devri sonlarında Üsküdarın kişizâde kabadayılarından ;îrâdı ile geçinir,Nuhkuyusu taraflarında Kaptanın Kahvehânesi denilen ve ekseriyâ ayak takımından genclerin toplandığı bir kahvehânede...

HÜSNÜ BEY (Lâlelili Mehmed) – Harbiye Mektebinin 1891 yılı mezunlarından,aynı mektebde uzunca bir zaman rusca ve meç muallimliği yapmışdır,türkiyenin ilk eksrimcilerinden ;1900 etrafında Hilmi Kitabevi (Kütübhâne İslâm ve Askerî) tarafından yayınlanmış...

HÜSNÜ BEY (Loncalı) – Ayvansaray Yangın Tulumbası uşaklarından bir çingene genci ve sandığının nâracısı ; kalender halk şâiri Nebil Kaptan tarafından şöyle övülmüşdür : Koca Lonca ile Kalafatyeri Bizdedir eşbehin en güzelleri Tulumbacılıkda koşarlı a...

HÜSNÜ BEY (Hacı) – Tanzimat devrinin dürüstlüğüile tanınmış bir hapishâne müdürü ki,o zamanların tabiri ile “Tomruk Müdürü”. Hicrî 1263 M.1847 yılında bir gece Tomruk denilen Zabtiye Kapusu hapishânesinden meşhur bir hırsızın kaçdığını müdür Hacı Hüsnü...

HÜSNÜ BEY (Kolağası Mehmed) – Türkiyede ilk türk klişeci ; türk basınında matbaacılıkda önemli yeri olan bu sanat ,memleketimize girdikden sonra uzun süre ermeni azınlığından sanatkârlar elinde kalmışdır. 1861 de İzmirde doğdu,1882 de Harbiye Mektebini...

HÜSNÜ BEY ( Bahriyeli Kâtib ) – Ünlü bir deniz ve gemi ressamı ,haltercemesi bulunamadı.Asker ressamlarımızdan Pertev Boyar (B.:Boyar,Selim Pertev,cild 6,sayfa 3039) “Türk Ressamları” isimli eserinde (1948) Bahriyeli Kâtib Hüsnü Beyin kendisine yolladı...

HÜSNÜ BEY (Beylerbeyli) – İkinci Abdülhamid devrinin namlı tulumbacı reislerinden ; Erenköylü Mehmed Pahlivandan sonra Kadıköy Dâirelilere ağa olmuşdu.Hayatı hakkında başka bilgi edinilemedi. Bibl.: Vâsıf Hiç,Not.

HÜSNÜ (Yusuf) – Geçen asrın ilk yarısında yaşamış aşırı güzellikde bir delikanlı;hayatı hakkında o devrin ünlü şâirlerinden Esrar Dedenin bu genc şânında yazdığı bir gazelden başka hiç bir şeyi bilinmiyor (B.:Esrar Dede,cild 10,sayfa 5366). Üsküdarlı k...

HÜSNÜ AGA (Müezzin) – Üçüncü Sultan Selim zamanında Enderunlu bir musikişinas,adından başka hayatı hakkında kayde rastlamadık ;müezzinliği dolayısı ile seçkin bir hânende olduğu tahmin edilebilir. Bibl.: Tayyarzâde Atâ,Enderun Tarihi,I ve III.

HÜSNÜ (Yorgancı Kara) – Geçen asır sonlarında Üsküdarda bir yorgancı kalfası;erkek güzeli bir delikanlı idi; o devrin o boydan genclerinin kurtulamadıkları işret ibtilâsına düşdü ve meyhâne âlemlerinin birinde Bedevî şeyhlerinden Sürmeli Hâlid Efendi i...

HÜSNÜ ( Şehreminli ) – İkinci Sultan Abdülhamid devri sonları ile meşrutiyetin ilk yıllarında namlı kabadayılardan ; yeni tüylendiği yıllarında tulumbacılık da yapmışdır ve o uçarı gencliğinde ,sokağa çıplak ayakla çıkdığı halde zaman bile üstüne başın...

HÜSNÜ (Valdecamili) – İkinci Abdülhamid devrinde Üsküdarın mekteb görmüş,mürekkeb yalamış kabadayılarından ;Üsküdarlı kalender halk şâiri Âşık Râzinin çocukluk arkadaşlarından imiş,ünlü şâirin evrâkı metrukesi arasında,Valdeistik Askerî Rüşdiyesinin ün...

HÜSNÜ (Kadayıfcı Hacı) – Geçen asrın ikinci yarısında ,1865-1870 arasında Üsküdarın esnaf zenginlerinden,zamanımızda milyoner denilen milyoner denilen zenginlerden;Şemsipaşa Voli Yerinin de sâhbiydi.Hânı Sebil'in kahvecisi :“Babamdan duyardım,Kadayıfcı...

HÜSNÜ (Çeşmemeydanlı Kıvırcık) – Geçen asır sonlarında tulumbacı kahvehânelerinde mani,semâi,koşma,destan okuyucuların meşhurlarından ;sandık kolu altına girip tulumbacılık yapmamışdı,fakat güzel sesinin sâyesinde Çeşmemeydanı tulumbacı koşuğunda yatar...

HÜSNÜ (Arabacı Muhâcir) – Geçen asır sonlarında Bulgaristan muhâcirlerinden ve Tophâne Meydanı arabacılarından kira faytonu sürer bir garib delikanlı ; kalender halk şâiri Üsküdarlı Âşık Râzi tarafından dokuz kıt'alık bir manzûme ile övülmüşdür : Mâni...

HÜSNÜ (Canım yahud Kız) – İkinci Meşrutiyet devrinin namlı serserîlerinden,1908 ile 1910 arasında otuz yaşlarında pek yakışıklı bir adamdı; tüysüzlük çağlarında Eminönü Balıkpazarı,Tophâne ve Unkapanı taraflarının kötü genclerinden biri olarak tanınmış...

HÜSNİYE DOĞAN – Aydın bir türk kadını,türk kadınlığının yüz akı sîmâlardan biri ; 1908 de İstanbulda doğdu,Dr.Mehmed Hüsnü Bey ile Mâsûme Hanımın kızıdır. Mehmed Hüsnü Bey aslen Kazanlı olup iki arkadaşı ile birlikde tahsil için İstanbula gelmiş,Tıbbiy...

HÜSNİ İNTİHAB MAGAZASI – Asrımız başında ,meşrutiyetin ilk yıllarında İstanbulun en meşhur tuhafiye mağazalarından biri,aslında ,biri Eminönünde Köprübaşında,digeri Bağçekapusunda Postahâne (zamanımızdaki İş Bankası) yanında iki mağaza idi; sâhibi İpek...

HÜSNÂVER KADIN – Geçen asır başlarında ünlü şâir Sürûrî’nin Halim ismindeki bir arkadaşının çok güzel olduğu anlaşılan zevcesi ;şâir arkadaşı Halim için de “Hoşlikaa” dediğine göre kocası da yakışıklı bir gnc imiş.Kadın ölmüş,şâir de o güzel kadının öl...

HÜSNİ – (B.: Hüsnü)