İSMAİL (Karantinacı) - Geçen asır sonlarında gür ve dâvûdî sesi ile ve geniş musiki kültürü ile tanınmış bir hânende ;1850 lerde doğmuş olacakdır.Üskmdarda Tunusbağı civarında bir bağçıvanın oğlu idi;musiki tahsilini,pek çokgenc yetişdirmiş olan Hacı H...

İSMAİL (Kara) - Lonca çingenelerinden bir kemânî ;Penbe adında bir çenginin oba çingenelerinden âşık olduğu bir delikanlıdan edindiği gayri meşrû oğlu olarak 1907 de doğmuşdur,15-16 yaşlarına kadar köçeklik yapmış,o arada doğuş istidâdı ile keman öğren...

İSMAİL (Kirpi) - Onsekizinci Yüzyıl hattatlarından ;Müstakimzâde Süleyman Sadeddin Efendinin “Tuhfei Hattâtin” isimli meşhur eserinde tal tercemesi şöylece kaydedilmişdir :“ İstanbulludur,Büyükayasofya civarında otururdu,Kirpi lakabıile tanınmışdır.Sül...

İSMAİL (Ekmekci) – Son yeniçerilerin namlı zorbalarından Unkapanında nızam ustası idi ;fırıncılardan rüşvet alır,haraç alır vermeyenleri türlü eziyetlerle canından bezdirir,erâzil pençesinde çok kirli geçen gencliğini iftiharla anlatır,kendisi de o boy...

İSMAİL (İstinyeli Borucu) - 1890 ile 1900 arasında İstinye yangın tulumbası sandığının uşaklarından namlı bir tulumbacı ;asıl işi sandılcılıkdı,babadan kalma işiydi,tulumbacılığa çocuk denilecek yaşda heves etmiş,koşarlı ayakları ile sandığının borucus...

İSMAİL (İspir) – Geçen asrın sonlarında Aksarayda Oğlanlar Tekkesi yahud Oğlanşeyh Tekkesi diye meşhur Kaadirî tekkesinin arabacı yamağı bir delikanlı(B.:İsbir,cild,sayfa);devrin kalender şâirlerinden Nebil Kaptan tarafından şu manzûme ile övülmüşdür :...

İSMAİL (Gümülcinalı Çakır) – Çağdaş büyük halk şâiri Kahveci Çamiç Ağanın kahvehâne uşaklarından (B.:Çamiç Ağa,cild 7,sayfa 3700) ; yıllarca sonra ustası tarafından şu manzûme ile hatırlanmışdır : Gümülcina hâkinden çakır gözlü İsmail Melekden nişan v...

İSMAİL (Dellâk Ürgüblü) – Hicrî 1098(M.1686-1687) de İstanbulda hamamcılar kethüdâsı bulunan Derviş İsmail Efendinin “Dellâknâmesi Dilküşâ” isimli eserinde hal tercemeleri kaydedilmiş 11 nefer hamam uşağından biri (B.:Dellâknâmei Dilküşâ,cild 8,sayfa 4...

İSMAİL (Bülbüldereli Topal) – İkinci Sultan Abdülhamid devri sonlarında Üsküdar kabadayılarından ; ayak takımından, okuma yazma bilmez, bileğine, pençesine güvenir, zehir gibi acı kuvveti olan bir adam, tabakhânede çalışırdı. İstanbulun Arab Abdullah P...

İSMAİL (Dalkavuk Molla) – Onsekizinci askın ilk yarısında yaşamış ve halk tarafından kerâmetine inanılmış ilâhî cezbe sâhibi bir zât, Hadikatül Cevâmi müellifi Ayvansaraylı Hüseyin Efendinin târihi ile “ mazannaden pîri rûşen zamir ” ; Ayvansaray ile E...

İSMAİL (Çıplak) – XVII. yüzyılda yaşamış bir meczub; devrin ünlü şeyhlerinden Mehmed Nazmi Efendi “Hediyetül İhvam” isimli eserinde şunları yazıyor : “ Çarşanbada Mehmedağa Hamamının câmekânında kırk yıldan fazla sâkin ve sessiz ve çıplak bir kebe için...

İSMAİL (Çomar) – İkinci Sultan Abdülhamid devrinde Üsküdarın namlı tulumbacılarından; Üsküdar Belediye Dâiresi Sandığı uşaklarındandı ; hayatı hakkında bilgi edinilemedi. Bibl.: Vâsıf Hiç, Not.

İSMAİL (Berber Poyraz) – 1926 da,yeniçeri ocağının kanlı bir şehir muhârebesiile kaldırıldığı yıl,hem güzelliği ve hem de yeniçeri taslakcılığından gelen bıçkınlağı ile İstanbulun şöhretlerinden olmuş bie delikanla ;ellinci orta kolluğu yangın sandığı ...

İSMAİL (Berber) – 1885 ile 1890 arasında Aksarayda Cerrahpaşa Caddesinde “Oğlanlar Tekkesi” yahud “Oğlan Şeyh Tekkesi” adı ile meşhur kaadirî dergâhının yanındaki berber dükkânında çalışır bir genc kalfa ;haftada bir gün dergâha gider,o yıllar arasında...

İSMAİL (Berber) – Onsekizinci Yüzyıl hattatlarından,İstanbulludur,berber dükkânı Mercanağa Camii yanında idi,yazıya heves etmiş,kısa zamanda devrin büyük üstadlarından Hoca Mehmed Rasim Efendiden sülüs ve nesih yazı öğrenerek icâzetnâme almışdı,sonra b...

İSMAİL (Arabacı Feriköylü Tatar) – İkinci Abdülhamid devrinde yük arabası sürücülüğü ile geçinir ayak takımından bir delikanlı, üvey baba kanadı altında yetim olarak büyümüş, bir mahalle kavgasında velinimeti üvey babasını kurtarmak için o kavgaya katı...

İSMAİL (Arab) – İkinci Abdülhamid devrinde yaşamış zararsız delilerden bir habeş ; kölesi bulunduğu konakda bir güzele âşık olmuş, hadımlığın ızdırabı ile tecennüm etmiş, kapu yoldaşı ve kendi ırkından azadlı Zehrâ Hanım adında bir kadın tarafından evi...

İSMAİL (Acem) – İkinci Abdülhamid devri sonlarının namlı tulumbacılarından,ve ramazanlarda kurulan çalgılı tulumbacı kahvehânelerinin mâni ve semâi okuyucularının meşhurlarından.Acemilk ile ilgisi yokdu,çocukluğunda iranlı bir han kahvecisinin çıraklığ...