İSMAİL (Karantinacı) - Geçen asır sonlarında gür ve dâvûdî sesi ile ve geniş musiki kültürü ile tanınmış bir hânende ;1850 lerde doğmuş olacakdır.Üskmdarda Tunusbağı civarında bir bağçıvanın oğlu idi;musiki tahsilini,pek çokgenc yetişdirmiş olan Hacı Hâşim Beyden özel olarak görmüşdü, ve üstadının hocalık hakkını da,her sabah aynı semtde oturan Hâşim Beyin evine derse gittiğinde,ayaklarından kundura ve çorablarını atarak,çiçek ve sebzeleri sulamakla,bağçıvanlıkla öderdi ;işini bitirince de Hacı Hâşim Bey : - Haydi İsmail..gel şimdi o güzel sesinle bir şarkı geçelim..derdi. Garib gencler hâmisi olan Üsküdarlı Âşık Râzi tarafından da Karantina İdaresine kâtib olarak yerleştirilmişdi ki lakabı oradan gelir. Âşık Râzinin evrakı metrukesi arasında güzel bir resmi görülmüşdür,ki İsmail o resimde 17-18 yaşlarındadır.Elinde tuttuğu kitab da Hacı Hâşim beyin musiki mecmuası imiş.Hocasının ölümünden sonra her cuma günü onun Karacaahmeddeki kabrine gider,eşsiz güzellikdeki dâvûdî sesi ile Kur'an okurmuş.Üsküdarlı Vâsıf Hocanın rivâyetine göre,Hâşim Beyin tesiri altında kalarak bektâşi tarikatine girmi,ve Âşık Râzinin tesiri ile de işini kalenderlik ve cemâl âşıklığı yollarına dökmüş.Hayatı hakkında başka kayde rastlanmadı (B.:Hâşim Bey,Hacı,cild,sayfa ;Râzi, Üsküdarlı Âşık).