HÂCER HANIM (Gülyağcının) – Geçen asır sonlarında Yenibağçede oturur Mısır Çarşısının zengin tüccarlarından birinin zevcesi ;o çarşının hammallarından çok fakir bir adamın çok güzel kızıdır,13-14 yaşlarında iken 60 yaşlarında ve babası yerinde olub adını tesbit edemediğimiz zengin mısırçarşılı gülyağcı ile evlendirilmiş ve yaşlı kocası ile on sene yaşamış,elinden gelen hizmeti aşırı hürmet ve sadâkatle yapmış ; zengin adam 1897-1898 arasında evinin karşısındaki harab bir mescidi tamir ettirirken ağır hastalanarak ölüm döşeğine yatmış.Mescid yapısında çalışanlardan genc ve çok güzel bir ameleyi kalfa ile birlikde çağırtarak, öldüğünde kimsesiz barıkacağı genc karısının o güzel amele tarafından helâlinden nikâhı altına alınmasını vasiyet etmiş,”Melek gibi kadındır,gencliğini benimle,babası yerinde adamla kararttı,bundan sonra akrânı bir koca ile safâ sürsün,şu delikanlıya kanım kaynadı,dükkânımı,işimi,evimi,bütün malımı mülkümü de ona vereceğim,tek şartım Hâcermi hoş tutsun..” demiş ve öylece olmuşdu. O devrin adamı kalender halk şâiri Âşık Râzi,evrâkı metrukesi arasındaki defterlerden birinde bu vak'ayı naklettikden sonra adı Hurşid Olan o yapı amelesini de şu manzume ile övüyor : Irgadların güzeli şehlevend Gülliceli Görüb yaksun abayı arayanlar eceli Gerçe mürâhik fetâ ammâ gaa...

HÂCER HANIM (Gülyağcının) – Geçen asır sonlarında Yenibağçede oturur Mısır Çarşısının zengin tüccarlarından birinin zevcesi ;o çarşının hammallarından çok fakir bir adamın çok güzel kızıdır,13-14 yaşlarında iken 60 yaşlarında ve babası yerinde olub adını tesbit edemediğimiz zengin mısırçarşılı gülyağcı ile evlendirilmiş ve yaşlı kocası ile on sene yaşamış,elinden gelen hizmeti aşırı hürmet ve sadâkatle yapmış ; zengin adam 1897-1898 arasında evinin karşısındaki harab bir mescidi tamir ettirirken ağır hastalanarak ölüm döşeğine yatmış.Mescid yapısında çalışanlardan genc ve çok güzel bir ameleyi kalfa ile birlikde çağırtarak, öldüğünde kimsesiz barıkacağı genc karısının o güzel amele tarafından helâlinden nikâhı altına alınmasını vasiyet etmiş,”Melek gibi kadındır,gencliğini benimle,babası yerinde adamla kararttı,bundan sonra akrânı bir koca ile safâ sürsün,şu delikanlıya kanım kaynadı,dükkânımı,işimi,evimi,bütün malımı mülkümü de ona vereceğim,tek şartım Hâcermi hoş tutsun..” demiş ve öylece olmuşdu. O devrin adamı kalender halk şâiri Âşık Râzi,evrâkı metrukesi arasındaki defterlerden birinde bu vak'ayı naklettikden sonra adı Hurşid Olan o yapı amelesini de şu manzume ile övüyor : Irgadların güzeli şehlevend Gülliceli Görüb yaksun abayı arayanlar eceli Gerçe mürâhik fetâ ammâ gaayet zeberdest Demir gülle topuklu hem demirden pençeli Hançeri kanlı güzel elleri kanlı güzel Kavak yelleri esen başı dumanlı güzel Ateşi hüsni ile İstanbulu yakmaya Gelmişdir o kundakcı eli fermanlı güzel Temel kazardı gördüm bir mescidi şerîfe Cür'et idemem aslaa ol eşbehi târife Kaddi şimşâd müheykel siyehçerde sîmâda Kâkülü zülfe olmuş sülüs hatla elife Lâ'li müzâb katreler anın dökülen teri Bâzusuna reşk ider görse Ferhad ejderi Ol mescidi şerîfe gayri mihrab ne lâzım Nekşeyle dîvârına ol siyeh ebrüleri Gerçe pîrehen köhne mazruf güher çakıllar Babâsın takdirinde durmaktadır akıllar Sînei uryânında siyeh ibrişim ile Dürlü nakşi sihrengîz püskül püskül nakıllar Manzumenin yarım kaldığı anlaşılıyor,bir de tarih beyti vardır : İsmi şerîfin sordum ,güher tarih söyledim “ Didi ol tûtii can Gülliceli Şah Hurşid ” 1316 (M.1898 - 1899)