“İki şey arasında bulunub birinden öbürünün görünmesine mânî olan duvar, ağaç veyâ her hangi bir şey, hâil; iki şeyin birleşmesine mânî olan şey” (Kaamûsu Türkî). Yakın zamanlara kadar edebiyatımızda âşık ile mâşuk veyâ mâşukasının buluşmasına, ülfet, sohbet, muhabbet ve vuslâtine mânî olan şahsa da “Engel” denilegelmişdir. Eski İstanbul hayatının gönül âlemlerinde sâirler “Engel”lerden dâima şikâyet etmişlerdir, güftesi Enderûnlu Vâsıfın Nûman Ağa tarafından bestelenmiş Hicezkâr şarkı : Hiç bakma engelden yana Bu söz niyâzımdır sana Söyle ne istersin bana Ağyar ile yâr olma tek Sabâ bir şarkı : Düştü gönlüm şimdi bir mehpâreye Kâfir engel girmek ister âreye Kim acır gayri dili bîçareye Duydu mecbur olduğum ol nevcivan Yüz yıllar boyunca bilhassa kalenderâne aşk ve alâka yollarında “Engel”, âşık için “Râkib”’den ayrı bir hüviyet taşımışdır. Türk edebiyatı târihinde büyük otorite Fuad Köprülü Engel ile Râkib arasındaki farkı şöyle tesbit ediyor : “Fakirî Risâlei Târifat isimli eserinde Râkib ile Engeli birbirinden ayırd etmişdir, aralarında az çok bir fark olduğu anlaşılıyor, ona göre Râkib’in târifi şudur : Nedir bildin mi âlemde Rakibi Ola kibrü hased dâim nasibi Yüzü kara o bedbahtı digergûn Habîsü mühmelü mahzunu mağbûn Olub it gibi âhû pasbanı Ne kendusu yiye ne iller a...

“İki şey arasında bulunub birinden öbürünün görünmesine mânî olan duvar, ağaç veyâ her hangi bir şey, hâil; iki şeyin birleşmesine mânî olan şey” (Kaamûsu Türkî). Yakın zamanlara kadar edebiyatımızda âşık ile mâşuk veyâ mâşukasının buluşmasına, ülfet, sohbet, muhabbet ve vuslâtine mânî olan şahsa da “Engel” denilegelmişdir. Eski İstanbul hayatının gönül âlemlerinde sâirler “Engel”lerden dâima şikâyet etmişlerdir, güftesi Enderûnlu Vâsıfın Nûman Ağa tarafından bestelenmiş Hicezkâr şarkı : Hiç bakma engelden yana Bu söz niyâzımdır sana Söyle ne istersin bana Ağyar ile yâr olma tek Sabâ bir şarkı : Düştü gönlüm şimdi bir mehpâreye Kâfir engel girmek ister âreye Kim acır gayri dili bîçareye Duydu mecbur olduğum ol nevcivan Yüz yıllar boyunca bilhassa kalenderâne aşk ve alâka yollarında “Engel”, âşık için “Râkib”’den ayrı bir hüviyet taşımışdır. Türk edebiyatı târihinde büyük otorite Fuad Köprülü Engel ile Râkib arasındaki farkı şöyle tesbit ediyor : “Fakirî Risâlei Târifat isimli eserinde Râkib ile Engeli birbirinden ayırd etmişdir, aralarında az çok bir fark olduğu anlaşılıyor, ona göre Râkib’in târifi şudur : Nedir bildin mi âlemde Rakibi Ola kibrü hased dâim nasibi Yüzü kara o bedbahtı digergûn Habîsü mühmelü mahzunu mağbûn Olub it gibi âhû pasbanı Ne kendusu yiye ne iller anı “Halbu ki Engel hakkındaki târif, onların âdetâ külhanbeyi nev’inden ve seviyece daha aşağı bir sınıf teşkil ettiklerini göstermektedir : Nedir bildin mi sen âlemde Engel Cihanda yokdur anın gibi mühmel Görünmez bir kazâi âsümânî Savulmaz bir belâyi nâhihânî Safâ bıçkısı lânet baltasıdır Vefâ sayrusu lânet halkasıdır”.