Eyyubda Düğmeciler semtinde, Düğmeciler Caddesi ile Oluklubayır Sokağı kavuşağındadır. Hadikatül Cevâmi şu mâlûmâtı veriyor : “Oluklubayır kurbindedir; bânisi Düğmecizâde Mehmed Bâkır Efendidir, kendisi de orada medfundur, Anadolu kadıaskerliğinden mâzul iken hicrî 998 de (milâdî 1589 - 1590) vefât etmişdir, Mehmed Bâkir Efendi iki defâ da İstanbul Kadılığında bulunmuşdur. Bu mescid bir kaç defâ tâmir edilmişdir, ve son olarak Sultan Mahmud Han efendimizin (İkinci Sultan Mahmudun) haremi hümâyunlarında üçüncü haznedar Lülezar Kalfanın himmeti ile beş kese akçe sarfedilerek hicrî 1238 yılında (milâdî 1822 - 1823) tâmir edildi, evvela şadırvan yolları yapılarak su getirildi, tâmir edilen binâ da yeni hasırlarla döşendi. Mescidin mahallesi vardır”; Hadikatül Cevâmi müellifi Ayvansaraylı Hüseyin Efendi, Lâlezar Kalfayı bu mescidin tâmirine kendisinin teşvik ettiğini de kaydediyor. Tahsin Öz “İstanbul Câmileri” isimli eserinde bu mescidi “Dökmeciler Câmii” adı ile almışdır; semt ve mescid halk ağzında yüz yıllar boyunca Düğmeciler diye anıla gelmişdir; arab asıllı Türk harfleri ile “Düğmeciler” ve “Dökmeciler” aynı şekilde yazılır, üstâdın bu imlâ benzerliği karşısında yanıldığını zan ediyoruz. 1894 yılındaki büyük zelzelede yıkılmış, Emine ve Fatma adında hayır sâhibi iki kadın taraf...

Eyyubda Düğmeciler semtinde, Düğmeciler Caddesi ile Oluklubayır Sokağı kavuşağındadır. Hadikatül Cevâmi şu mâlûmâtı veriyor : “Oluklubayır kurbindedir; bânisi Düğmecizâde Mehmed Bâkır Efendidir, kendisi de orada medfundur, Anadolu kadıaskerliğinden mâzul iken hicrî 998 de (milâdî 1589 - 1590) vefât etmişdir, Mehmed Bâkir Efendi iki defâ da İstanbul Kadılığında bulunmuşdur. Bu mescid bir kaç defâ tâmir edilmişdir, ve son olarak Sultan Mahmud Han efendimizin (İkinci Sultan Mahmudun) haremi hümâyunlarında üçüncü haznedar Lülezar Kalfanın himmeti ile beş kese akçe sarfedilerek hicrî 1238 yılında (milâdî 1822 - 1823) tâmir edildi, evvela şadırvan yolları yapılarak su getirildi, tâmir edilen binâ da yeni hasırlarla döşendi. Mescidin mahallesi vardır”; Hadikatül Cevâmi müellifi Ayvansaraylı Hüseyin Efendi, Lâlezar Kalfayı bu mescidin tâmirine kendisinin teşvik ettiğini de kaydediyor. Tahsin Öz “İstanbul Câmileri” isimli eserinde bu mescidi “Dökmeciler Câmii” adı ile almışdır; semt ve mescid halk ağzında yüz yıllar boyunca Düğmeciler diye anıla gelmişdir; arab asıllı Türk harfleri ile “Düğmeciler” ve “Dökmeciler” aynı şekilde yazılır, üstâdın bu imlâ benzerliği karşısında yanıldığını zan ediyoruz. 1894 yılındaki büyük zelzelede yıkılmış, Emine ve Fatma adında hayır sâhibi iki kadın tarafından yeniden yapdırılmışdır, hicrî 1313 (milâdî 1895 - 1896) tarihli manzum tâmir - tecdid kitâbesi şudur: Yâ mâlikül - mülk Rahnedar olmuş idi mescidimiz Hamdullah bu yıl oldu serâpâ âbâd İde Allah derûninde kıldıkca namaz Emîne Fatma hanımların ervâhını şâd Bu kitâbeden anlaşıldığına göre mescid, daha önce vefat etmiş olan bu iki hanımın adına, vesîlei rahmetolmak üzere, yakınları tarafından tecdid edilmişdir. Düğmeciler Mescidi 1966 yılında Vakıflar Umum Müdürlüğü tarafından yeniden tâmir ettirilmişdir. Kare plânlı kâğir bir binâ olup kiremitli ahşab çatı ile örtülüdür, ve taş minârelidir. Son cemaat yeri ahşab olup, zemini mermer döşeli pabucluğun iki yanında birer odacık vardır; ibâdet sahnına girildiğinde sağlı sollu iki maksûre vardır, üstündeki kadınlar mahfiline soldaki maksûreden ahşab merdivenle çıkılır; sağ duvar ile mihrab duvarında altlı üstlü dörder, sol duvarda da yalnız altda iki pencere vardır, mescid cem’an on pencere ile aydınlatılmışdır. Mescidin sağ tarafında bulunan avluda ulu bir çınar ağacının altında dört musluklu bir şadırvan vardır, üzerinde şu kitâbe bulunmaktadır: Abdest al Fatma Hanıma kıl duâ 1286 (M. 1869 - 1870) Bu Fatma Hanımın, ,yukarda adı geçen Fatma Hanım olduğu muhakkakdır, şadırvanı hayatda iken, ve camiin kendi adına tâmirinden 25 - 26 yıl önce yapdırmışdır. Mescidin hazîresindeki kabir taşları 1966 da toprağa gömülmüş bulunuyordu, kimlere âid oldukları tesbid edilemedi. Bibl.: Hadikatül Cevâmi, I; T. Öz, İstanbul Camileri, I; Hakkı Göktürk, Not; Hâlid Eraktan, Not. Düğmeciler Mescidi (Resim ve plân: Sabih Büyükerbil)