Eskiden giyilen, kısa ve kolsuz, ön tarafı çaprast kavuşur bir yelek; bilhassa ayak takımı, avam, esnaf giyerdi; çuhadan, yâhud kadifeden kesilir, göğsü, kenarları, yaka etrâfı şeridlerle, gümüş ve altın sırma ile işlenirdi; çuha olsun, kadife olsun, al ve mor gibi parlak; göze çarpan renkler tercih olunurdu. Yukarda kaydettiğimiz tabakalardan mürânik bir genç, veya tâze delikanlı için, güzel bir câmedan, dâimâ çâzib, sâhib olmak istenilen bir şeydi; pırpırı, afili, cakalı, fiyakalı, reftârı levendâne bir şehbâz gencin bıçkın tuvaletine ayrıca revnak verirdi; öylesine ki İstanbul civarını manzumelerle övmüş kalender şâirler onlara bir albeni veren câmedanlar üstünde de durmuşlardır; köçek - rakkas oğlanların çoğu da, bilhassa raksa çıkarken câmedanları ten üstüne giyerler, çıplak kolları tamâmen meydanda kalır, câmedanın çaprast ön kısmını da kavuşdurup iliklemedikleri için, meclisdekilere âyine sine temâşası imkânını da ayrıca bahşederlerdi. Aşağıdaki câmedanlı portreler son yeniçerilerden halk şâiri Galatalı Hüseyin Ağanın Destan mecmuasından derlenmişdir. Köçek oğlan portresi: Panayot denilen o nazlı oğlan Hele giyse sırmalı al câmedan Topuk vura vura ol Sakız gülü Raksa çıktığında ditretür meydan Kopuk civan, bıçkın portreleri: Birine Horhorlu Nazmi diyorlar Ol fe...

Eskiden giyilen, kısa ve kolsuz, ön tarafı çaprast kavuşur bir yelek; bilhassa ayak takımı, avam, esnaf giyerdi; çuhadan, yâhud kadifeden kesilir, göğsü, kenarları, yaka etrâfı şeridlerle, gümüş ve altın sırma ile işlenirdi; çuha olsun, kadife olsun, al ve mor gibi parlak; göze çarpan renkler tercih olunurdu. Yukarda kaydettiğimiz tabakalardan mürânik bir genç, veya tâze delikanlı için, güzel bir câmedan, dâimâ çâzib, sâhib olmak istenilen bir şeydi; pırpırı, afili, cakalı, fiyakalı, reftârı levendâne bir şehbâz gencin bıçkın tuvaletine ayrıca revnak verirdi; öylesine ki İstanbul civarını manzumelerle övmüş kalender şâirler onlara bir albeni veren câmedanlar üstünde de durmuşlardır; köçek - rakkas oğlanların çoğu da, bilhassa raksa çıkarken câmedanları ten üstüne giyerler, çıplak kolları tamâmen meydanda kalır, câmedanın çaprast ön kısmını da kavuşdurup iliklemedikleri için, meclisdekilere âyine sine temâşası imkânını da ayrıca bahşederlerdi. Aşağıdaki câmedanlı portreler son yeniçerilerden halk şâiri Galatalı Hüseyin Ağanın Destan mecmuasından derlenmişdir. Köçek oğlan portresi: Panayot denilen o nazlı oğlan Hele giyse sırmalı al câmedan Topuk vura vura ol Sakız gülü Raksa çıktığında ditretür meydan Kopuk civan, bıçkın portreleri: Birine Horhorlu Nazmi diyorlar Ol fetâ yaşça yirmi yirmi üç var Sırmalıdır câmedanı hem şalvar Gel gör ki itlikden ayaklar yalın  Samurkaş Kız Ali Cellâdceşmeli Küşâde sinesi çakıl memeli Selvi boy ortası incecik beli Atmış omuzuna câmedânını  Top sırma sünbül kâküllü melek Câmedan altında helâli gömlek Baldırı çıplak bıçkın civelek Yanağında ebri şafak hicâbı Koltuğunda Leylâ Mecnun kitâbı Hamlacı, kayıkcı civan protreleri: Al kadife câmedanlı o kopuk Ayakda al filâr kütürder topuk Belde al kuşağı ipliği pamuk Samur saça yıkmış baratasını Pek sevdim bostancı keratasını  Al fesinde kırmızı karanfil Hem al câmedanı gaayet afili Gördün mü Adalı Tiryandafili Molla Beyin nevhat hamlacısıdır  Yusufum dokunmuş ipek sırmadan Hem pek açmış giydiği mor câmedan Ak bezden şalvarla ol tâze fidan Sultan hamlacısı şâhi hübandır  Fesini o keman kaşına eğmiş Fildişi ten üstü câmedan giymiş Kuşağının ucu topuğa değmiş Kaptanpaşa çıplağıdır Câferim Seher yellerinden haber beklerim Hayta portresi: Sırmalı kadife câmedan nene A kaldırım iti a kayışbacak Sırtına katır palanı çokdur Seni ayağından asmalı ancak