1882 ile 1884 yılları arasında Üsküdar’da şehlevendâne güzelliği ile şöhret bulmuş Safranbolulu bir seyyar börekcidir; sabahları hemen alaca aydınlıkda fırından çıkıp doğruca vapur iskelesine gelirdi, nefâsetine doyum olmaz puf börekleri getirir, iskele civârı bekâr uşakları ve ilk vapur yolcuları tarafından derhal kapışılırdı; fırının adı anılmaz, “Câferin böreği” denilirdi. Vatanımız Üsküdar’ın medârı iftihârı halk şâiri Tophâne ketebesinden Âşık Râzi bu nevcivanı şu manzûme ile övmüşdür: Her sabah sıdkile gider mescide Börekci civanın gözleri mahmur Al al ruhler üzre gubârî hatla Kudretden yazılmışdır Âyeti Nûr İskele başına gelir şûhâne Sattığı kıymalı peynirli börek Gamzeli bakışı kâfi şehbazın Erir karşısında taş olsa yürek Safranbolusundan kopmuş ol âfet Hemşehri âguuşu olmuş lânesi Üsküdar halkına düşdü velvele Fırın misal yanar bin divânesi Zeberdest tığ gibi dağ levendidir İsmi şerifini sordum şehbâze Çatub ebrûlerin Câferdir dedi Yandım o dâvûdî bülend âvâze Takvimi hicretin bin üçyüz sâli Basdı Üsküdara güzel ayağı Hâli vahşet üzre şûhi şehlevend On dokuz yaşında bıçkınlık çâğı Şu kahbe dünyâda nice güzeller Türâb olmuş kalmamışdır nişanı Ey kalem sâyel nakşında senin Anılsın Börekci Câferin şanı. 1884 de kurrası çıkdı, asker oldu, Yemen’e ...

1882 ile 1884 yılları arasında Üsküdar’da şehlevendâne güzelliği ile şöhret bulmuş Safranbolulu bir seyyar börekcidir; sabahları hemen alaca aydınlıkda fırından çıkıp doğruca vapur iskelesine gelirdi, nefâsetine doyum olmaz puf börekleri getirir, iskele civârı bekâr uşakları ve ilk vapur yolcuları tarafından derhal kapışılırdı; fırının adı anılmaz, “Câferin böreği” denilirdi. Vatanımız Üsküdar’ın medârı iftihârı halk şâiri Tophâne ketebesinden Âşık Râzi bu nevcivanı şu manzûme ile övmüşdür: Her sabah sıdkile gider mescide Börekci civanın gözleri mahmur Al al ruhler üzre gubârî hatla Kudretden yazılmışdır Âyeti Nûr İskele başına gelir şûhâne Sattığı kıymalı peynirli börek Gamzeli bakışı kâfi şehbazın Erir karşısında taş olsa yürek Safranbolusundan kopmuş ol âfet Hemşehri âguuşu olmuş lânesi Üsküdar halkına düşdü velvele Fırın misal yanar bin divânesi Zeberdest tığ gibi dağ levendidir İsmi şerifini sordum şehbâze Çatub ebrûlerin Câferdir dedi Yandım o dâvûdî bülend âvâze Takvimi hicretin bin üçyüz sâli Basdı Üsküdara güzel ayağı Hâli vahşet üzre şûhi şehlevend On dokuz yaşında bıçkınlık çâğı Şu kahbe dünyâda nice güzeller Türâb olmuş kalmamışdır nişanı Ey kalem sâyel nakşında senin Anılsın Börekci Câferin şanı. 1884 de kurrası çıkdı, asker oldu, Yemen’e gönderildi, bir daha Üsküdar’a dönmedi. Vâsıf HİÇ