İstanbuldaki Osmanlı Sarayında, yalnız erkeklerin bulunduğu, ve pâdişâhın çeşidli zâti hizmetleri ile mükellef “Zülüflü Ağalar” denilen üç oğlanlarından yirmi altı neferi “Bıçaklı Eski” unvânını taşırdı. Zülüflü Ağalar, hem yaşça, hem mevkice aşağıdan yukarıya dört koğuşa taksim edilmişlerdi: Seferli Koğuşu, Kiler Koğuşu, Hazine Koğuşu ve Has Oda. İlk üç koğuşun efrâdı, acemi ağa diye anılırdı; bu üç koğuşda ilk kidem unvânı “Soyunuk Eski”, ikinci kidem unvânı da “Bıçaklı Eski” idi. Bıcaklı Eskiler Seferlide 10, Kilerde 10 ve Hazinede 6 nefer zülüflü ağa idi. (B.: Topkapusu Sarayı; Enderunu Hümâyun; Zülüflü Ağalar). Vâzifeleri acemi ağaların iyi geçimine, koğuş inzibatına nezâket etmek, ağalar arasındaki yakın dostlukları, yahud husûmetleri dikkatle tâkib idüb her hangi uygunsuz bir hâlin vukuun önlemek idi. Koğuşdaki yataklarını da, acemi ağaların yataklarının verildiği yere nisbetle daha itibarlı, câmekân bir köhne, şirvand yaparlardı. (kadim anane yer yatağıdır). Enderûnu Hümâyunda hangi koğuşdandır tesbiti imkânsız Mehmed adında ve aslı gürcü bıçaklı eski bir delikanlı şânında bir şarkı vardır; şâir kendi adını “Şâkir” olarak veriyor; Beylerbeyinden de bahsettiğine göre, bu şarkının İkinci Mahmud zamanında Beylerbeyi Sarayının yapılmasından sonra yazılmış olması gerekir, zirâ...

İstanbuldaki Osmanlı Sarayında, yalnız erkeklerin bulunduğu, ve pâdişâhın çeşidli zâti hizmetleri ile mükellef “Zülüflü Ağalar” denilen üç oğlanlarından yirmi altı neferi “Bıçaklı Eski” unvânını taşırdı. Zülüflü Ağalar, hem yaşça, hem mevkice aşağıdan yukarıya dört koğuşa taksim edilmişlerdi: Seferli Koğuşu, Kiler Koğuşu, Hazine Koğuşu ve Has Oda. İlk üç koğuşun efrâdı, acemi ağa diye anılırdı; bu üç koğuşda ilk kidem unvânı “Soyunuk Eski”, ikinci kidem unvânı da “Bıçaklı Eski” idi. Bıcaklı Eskiler Seferlide 10, Kilerde 10 ve Hazinede 6 nefer zülüflü ağa idi. (B.: Topkapusu Sarayı; Enderunu Hümâyun; Zülüflü Ağalar). Vâzifeleri acemi ağaların iyi geçimine, koğuş inzibatına nezâket etmek, ağalar arasındaki yakın dostlukları, yahud husûmetleri dikkatle tâkib idüb her hangi uygunsuz bir hâlin vukuun önlemek idi. Koğuşdaki yataklarını da, acemi ağaların yataklarının verildiği yere nisbetle daha itibarlı, câmekân bir köhne, şirvand yaparlardı. (kadim anane yer yatağıdır). Enderûnu Hümâyunda hangi koğuşdandır tesbiti imkânsız Mehmed adında ve aslı gürcü bıçaklı eski bir delikanlı şânında bir şarkı vardır; şâir kendi adını “Şâkir” olarak veriyor; Beylerbeyinden de bahsettiğine göre, bu şarkının İkinci Mahmud zamanında Beylerbeyi Sarayının yapılmasından sonra yazılmış olması gerekir, zirâ bir bıçaklı eski delikanlının Beylerbeyi ile başkaca münâsebeti olması düşünülemez, Şakir’in, bu pâdişah zamanında aynı adı taşıyan ve saraya mensub olan Enderunlu Şâkir Ağa olması kuvvetle muhtemeldir: Güller misâli ruhşâri âli Yûsuf cemâli Varma günâhı sevdim o şâhı kardeş misali Yâr ol bu rinde beylerbeyinde etrâfı hâli Var mı günâhı sevdim o şâhı kardeş misâli Perçemi sünbül gamzesi gül gül dilberi hoşbû Kimdir didim bu gözleri âhû didiler yâhû Gürcüdür aslı nâmı Araslı Mehmed budur bu Var mı günâhı sevdim o şâhı kardeş misâli Deryâye girsek uryan bi-görsek mûrâde irsek Bâs idüb pâyin işte şehrâyin efendim disek Gelse de yola olsa da nola makaamı yüksek Var mı günâhı sevdim o şâhı kardeş misâli Nev hat civandır tâze fidandır bıçaklı eski Şâhı bütandır şûhi fettandır bıçaklı eski İsmi Muhammed nûri muhabet bıçaklı eski Var mı günâhı sevdim o şâhı kardeş misâli Reftârı levend gaayet hünermend attı bir kemend Böyle pehlivan görmemiş meydan sad hezar pesend Şâkiri nola satma bir pula lutfin et bülend Var mı günâhı sevdim o şâhı kardeş misâli