Aşağıdaki notlar 1947 yılı Eylûl ayında tesbit edilmiş idi: “Topkapıda tramvay caddesi üzerinde, cadde ile sur arasındadır, bu satırların yazıldığı sırada dört duvardan ibaret bir harebe idi (Eylûl 1947). “Hadikatülcevami, bânisinin Fâtih Sultan Mehmedin sekbanbaşısı olduğunu, kabrinin de camiinin mihrabı önünde olduğunu kaydediyor, ki yukarıdaki tarihde ziyaret edildiğinde bu kabir de kaybolmuş bulunuyordu. ““Cebhe dıvarı kesme taşdan olup diğer dıvarların inşa tarzına, bilhassa pencere silmelerinde prese tuğlanın hatıl olarak kullanıldığı bakılırsa, bu camiin elli altmış yıl kadar evvel, muhtemelki büyük zelzeleyi müteakip tamamen tecdid edildii âşikârdır. “Toprağa yarı gömülmüş bir halde olan son cemaat sundurmalarının başında birer sütun kaidesinin bulunması, iç haremindeki selvi ağacının dibinde de iki büyük sütunun yatması, son cemaat yerinin dört sütunlu bir ruvak altında bulunduğunu gösterir. Avlusunda muslukları koparılmış bir taş tekne ters kapanmış bir vaziyetde duruyor idi; harabesinin ve bağçesinin dıvar taşları hergün birer ikişer eksilmektedir. “Bu camiin tamir ve ihyası artık mümkün değildir; yirmibeş yıldan fazla harab ve metrûk olduğu söylenmektedir; tehlikeli görülen minaresi 1944 - 1945 arasında toprağa kadar indirilmiştir; harabe Vakıflar İdaresi tarafından a...

Aşağıdaki notlar 1947 yılı Eylûl ayında tesbit edilmiş idi: “Topkapıda tramvay caddesi üzerinde, cadde ile sur arasındadır, bu satırların yazıldığı sırada dört duvardan ibaret bir harebe idi (Eylûl 1947). “Hadikatülcevami, bânisinin Fâtih Sultan Mehmedin sekbanbaşısı olduğunu, kabrinin de camiinin mihrabı önünde olduğunu kaydediyor, ki yukarıdaki tarihde ziyaret edildiğinde bu kabir de kaybolmuş bulunuyordu. ““Cebhe dıvarı kesme taşdan olup diğer dıvarların inşa tarzına, bilhassa pencere silmelerinde prese tuğlanın hatıl olarak kullanıldığı bakılırsa, bu camiin elli altmış yıl kadar evvel, muhtemelki büyük zelzeleyi müteakip tamamen tecdid edildii âşikârdır. “Toprağa yarı gömülmüş bir halde olan son cemaat sundurmalarının başında birer sütun kaidesinin bulunması, iç haremindeki selvi ağacının dibinde de iki büyük sütunun yatması, son cemaat yerinin dört sütunlu bir ruvak altında bulunduğunu gösterir. Avlusunda muslukları koparılmış bir taş tekne ters kapanmış bir vaziyetde duruyor idi; harabesinin ve bağçesinin dıvar taşları hergün birer ikişer eksilmektedir. “Bu camiin tamir ve ihyası artık mümkün değildir; yirmibeş yıldan fazla harab ve metrûk olduğu söylenmektedir; tehlikeli görülen minaresi 1944 - 1945 arasında toprağa kadar indirilmiştir; harabe Vakıflar İdaresi tarafından ayda yedi lira kira ile bir yıkıcıya verilmiş olup kiracısı ardiye olarak kullanmaktadır. Bayazıdağa Camii için, avlusundaki sütunlar yeni bir hayır eserinde kullanılmak üzere kaldırıldıktan sonra, tamamen hedmi düşünülebilir ise de ihyâ edici bir elin uzanarak bu mâbedin yerinde yeni bir camiin inşası ile ilk bânisinin ruhunun şâd edilmesi en yerinde iş olur”. Bayazıdağa Camii 1955 de îmar ve ihyâ edildi; bânisinin kabri de İstanbul Fethi Cemiyeti tarafından tanzim edilip başucuna mermer bir şâhide kondu. Bibl.: Hadikatül Cevâmi, I; REK ve Muzaffer Esen, Gezi notu; E. H. Ayverdi, not. Bayazıdağa Camii, 1947. (Resim: Nezih) Bayazıdağa Camii (Plân: Reşad Sevinçsoy)