Eski halk ağzı deyimlerden, “başı ateşe yakmak”, “baş ateşe yanmak”; bilerek, bilmeyerek sonu belâlı tehlikeli, felâketli ve hattâ ölümlü bir işe girmek, sokulmak, sürüklenmek, Misâller: Yalın ayaklı, üstübaşı dökük bir tüysüz oğlan polis karakolunda ifâde verir: — Ben hırsız değilim.. beş kâğıt verdiler, burda dur, bekci göründü mü uzakdan ıslık çal, bizim şu evde bir karı dalgamız var dediler.. üç kişi idi, birini tanımam, başıma nâre yakdılar ... * Bir nikâh memurluğunda, gelin zengin kızı, son derece çirkin, güvey istikbâli parlak bir meslek sâhibi, fakat hâlen fakir ve son derecede güzel; yahut aksi, zenginin şimarık, küstah, kaba, cahil oğluna fakir bir ailenin melek misâli güzel mâsûme kızını alıyorlar; dâvetliler fısıldaşır: — Oğlanın başını nâre yakdılar yahud: — Zavallı kız... baş nâre yandı... * Gazetede kıskançlık yüzünden işlenmiş bir cinâyet vak’ası okunur, bir delikanlı tutkunu olduğu bar kızını öldürdükten sonra intihar etmiş: — Hep yandık kardeşim ama, o da kendi başını kendi yakdı nâre... kahbenin peşini bırak diye o kadar nasihat ettik, dinledi mi?. * Sabık İstanbul Vâlisi F. K. Gökay bu ansiklopedinin müdevvin ve müellifi R. E. Koçu ile konuşur; bedbin ve kızgın: — Îmar işi ile Menderes artık bizzat meşbul olacak!. Koçu hüzün ve elem içinde: — İstanbul’un baş...

Eski halk ağzı deyimlerden, “başı ateşe yakmak”, “baş ateşe yanmak”; bilerek, bilmeyerek sonu belâlı tehlikeli, felâketli ve hattâ ölümlü bir işe girmek, sokulmak, sürüklenmek, Misâller: Yalın ayaklı, üstübaşı dökük bir tüysüz oğlan polis karakolunda ifâde verir: — Ben hırsız değilim.. beş kâğıt verdiler, burda dur, bekci göründü mü uzakdan ıslık çal, bizim şu evde bir karı dalgamız var dediler.. üç kişi idi, birini tanımam, başıma nâre yakdılar ... * Bir nikâh memurluğunda, gelin zengin kızı, son derece çirkin, güvey istikbâli parlak bir meslek sâhibi, fakat hâlen fakir ve son derecede güzel; yahut aksi, zenginin şimarık, küstah, kaba, cahil oğluna fakir bir ailenin melek misâli güzel mâsûme kızını alıyorlar; dâvetliler fısıldaşır: — Oğlanın başını nâre yakdılar yahud: — Zavallı kız... baş nâre yandı... * Gazetede kıskançlık yüzünden işlenmiş bir cinâyet vak’ası okunur, bir delikanlı tutkunu olduğu bar kızını öldürdükten sonra intihar etmiş: — Hep yandık kardeşim ama, o da kendi başını kendi yakdı nâre... kahbenin peşini bırak diye o kadar nasihat ettik, dinledi mi?. * Sabık İstanbul Vâlisi F. K. Gökay bu ansiklopedinin müdevvin ve müellifi R. E. Koçu ile konuşur; bedbin ve kızgın: — Îmar işi ile Menderes artık bizzat meşbul olacak!. Koçu hüzün ve elem içinde: — İstanbul’un başı nâre yandı desenize. efendim.