Tarihimiz boyunca askerî ve mulkî makamlarda, imparatorluk devrinde de saray memuriyetlerinde bâzı kumandalar, âmirler unvanlarına “Baş” kelimesi eklenerek anılmış, hâlen de anıla gelmektedirler; zamanımızda kullanılanlar: Başkumandan, baş yâver, baş gedikli, başçavuş, başvekil, baş müdür, baş veznedar, baş müfettiş, baş mürakıb, baş kâtib, baş savcı, baş hekim, baş hemşire, baş mühendis, baş kaptan, baş pilot, baş memur, baş hademe dir. İmparatorluk devrinde Tanzimatdan evvel ve sonra kullanılmış unvanlardan bâzıları da şunlardır: Baş alkışcı, baş bakıkulu, baş binbaşı, baş bölükbaşı, baş cüce, baş çakırsalan, baş çavuş, baş çuhadar, baş defterdar, baş deveci, baş dilsiz, baş efendi, baş eski, baş halife, baş haseki, baş ıkbal, baş kadın, baş kapugulâmı, baş kapıoğlanı, baş karakollukcu, baş kollukcu, baş lala, baş muhasebeci, baş mukataacı, baş odabaşı, baş ruznâmeci, baş şakird, baş yazıcı gibi (alfabetik sıralanmış bu isimler M. Zeki Pakalın’ın Tarih Deyim ve Terimleri adlı eserinden alındı). Eski ve yeni, “baş” kelimesi unvanın sonuna getirilerek kullanılan isimler de vardır: Minırbaşı, hekimbaşı, çavuşbaşı, onbaşı, yüzbaşı, binbaşı, kuyumcubaşı, aşçıbaşı, kol başı, kolcubaşı, bostancıbaşı, hamlacıbaşı, berber başı, kapucu başı, ırgad başı, amele başı, hamamcı başı, esirci b...

Tarihimiz boyunca askerî ve mulkî makamlarda, imparatorluk devrinde de saray memuriyetlerinde bâzı kumandalar, âmirler unvanlarına “Baş” kelimesi eklenerek anılmış, hâlen de anıla gelmektedirler; zamanımızda kullanılanlar: Başkumandan, baş yâver, baş gedikli, başçavuş, başvekil, baş müdür, baş veznedar, baş müfettiş, baş mürakıb, baş kâtib, baş savcı, baş hekim, baş hemşire, baş mühendis, baş kaptan, baş pilot, baş memur, baş hademe dir. İmparatorluk devrinde Tanzimatdan evvel ve sonra kullanılmış unvanlardan bâzıları da şunlardır: Baş alkışcı, baş bakıkulu, baş binbaşı, baş bölükbaşı, baş cüce, baş çakırsalan, baş çavuş, baş çuhadar, baş defterdar, baş deveci, baş dilsiz, baş efendi, baş eski, baş halife, baş haseki, baş ıkbal, baş kadın, baş kapugulâmı, baş kapıoğlanı, baş karakollukcu, baş kollukcu, baş lala, baş muhasebeci, baş mukataacı, baş odabaşı, baş ruznâmeci, baş şakird, baş yazıcı gibi (alfabetik sıralanmış bu isimler M. Zeki Pakalın’ın Tarih Deyim ve Terimleri adlı eserinden alındı). Eski ve yeni, “baş” kelimesi unvanın sonuna getirilerek kullanılan isimler de vardır: Minırbaşı, hekimbaşı, çavuşbaşı, onbaşı, yüzbaşı, binbaşı, kuyumcubaşı, aşçıbaşı, kol başı, kolcubaşı, bostancıbaşı, hamlacıbaşı, berber başı, kapucu başı, ırgad başı, amele başı, hamamcı başı, esirci başı, hakveci başı, şerbetci başı... gibi (Bütün bu isimlerin bâzılarını bu ansiklopedide kendi alfabetik sıralarında müstakil madde olarak, bâzıları da, meselâ hamlacı, haseki, cüce, çakırsalan vesaire gibi maddelerin içinde bulacaksınız).