Külhânî argosunda “çekilmek”, misâl: “Bayramda moruğa (babama) gittim, suratıma bakmadı, el öptürmedi, ben de basdım, geldim buraya..”. Ekseriya birini koğar iken emir sigası ile kullanılır: “Haydi!.. bas bakalım!..”, “Ulan.. bas gidiyorum sana.. yoksa inerim şimdi!..”. Aldanma hile tuzağına düşme yerinde “tongaya basmak” şeklinde münevver tabaka ağzından dahi işidilir: “Azizim.. herif in gibi çarpdı, öyle diller döktü ki beni tongaya bastırdı.. burnuma halkayı takdı, oynatup duruyor!..”. Bibl.: Ferid Devellioğlu, Türk argosu.