Muallim, hattât, mücellid, müzehhib; lâtin asıllı Türk harfleri ile yazı, ve batı tekniği ile cild üzerinde zamanımızın büyük sanatkârı; “Barın Cild ve Yazı Atölyesi” nin kurucusu ve sâhibi; 1913 de Boluda doğdu, babası müzehhib, mücellid, hattât ve Kur’an muallimi Hâfız Mehmed Tevfik Efendi, Dedesi de Bolunun irfânı ile mumtaz bir sîması müdderris Mehmed Emin Efendidir. Dede - baba evi hem bir kütübhâne, mekteb, hem de mücellidhâne, yazı ve tezhib meskhânesi hâlinde idi, gözlerini bir bilgi ve sanat yuvasında açmışdı; cild yapmağı küçücük yaşında iken öğrendi; altı - yedi yaşlarında iken yazı meşkine başladı; ilk mektebe verildiği zaman, arkadaşlar harfi, heceyi öğrenirken o inci gibi bir yazıya sahibdi ve kendi kitabını da eliyle cildlemişdi. İlk okulun son sınıfında iken babasını kaybetti; Bolu Orta Okulunda karşısına Lütfi Nâmi Bey adında bir resim muallimi çıkdı; ; bu zât Hâfız Mehmed Tevfik Efendiden yazı öğrenmiş, kafası her bilgiye ve elleri her işe yatgın pek hünerli bir adamdı, üstâdının yetimi Emin Barına karşı fevkalâde bir alâka gösterdi, çocuğun doğuş kıymetlerinden olan sanat kaabiliyetine metodlu bir akış verdi ve klasik sanat zevkini aşıladı; Emin Barın orta mektebi bitirince yine bu Lütfi Beyin teşviki ile İstanbula gelerek Muallim Mektebinin parasız yatılı öğre...

Muallim, hattât, mücellid, müzehhib; lâtin asıllı Türk harfleri ile yazı, ve batı tekniği ile cild üzerinde zamanımızın büyük sanatkârı; “Barın Cild ve Yazı Atölyesi” nin kurucusu ve sâhibi; 1913 de Boluda doğdu, babası müzehhib, mücellid, hattât ve Kur’an muallimi Hâfız Mehmed Tevfik Efendi, Dedesi de Bolunun irfânı ile mumtaz bir sîması müdderris Mehmed Emin Efendidir. Dede - baba evi hem bir kütübhâne, mekteb, hem de mücellidhâne, yazı ve tezhib meskhânesi hâlinde idi, gözlerini bir bilgi ve sanat yuvasında açmışdı; cild yapmağı küçücük yaşında iken öğrendi; altı - yedi yaşlarında iken yazı meşkine başladı; ilk mektebe verildiği zaman, arkadaşlar harfi, heceyi öğrenirken o inci gibi bir yazıya sahibdi ve kendi kitabını da eliyle cildlemişdi. İlk okulun son sınıfında iken babasını kaybetti; Bolu Orta Okulunda karşısına Lütfi Nâmi Bey adında bir resim muallimi çıkdı; ; bu zât Hâfız Mehmed Tevfik Efendiden yazı öğrenmiş, kafası her bilgiye ve elleri her işe yatgın pek hünerli bir adamdı, üstâdının yetimi Emin Barına karşı fevkalâde bir alâka gösterdi, çocuğun doğuş kıymetlerinden olan sanat kaabiliyetine metodlu bir akış verdi ve klasik sanat zevkini aşıladı; Emin Barın orta mektebi bitirince yine bu Lütfi Beyin teşviki ile İstanbula gelerek Muallim Mektebinin parasız yatılı öğrenci olma imtihanına iştirâk etti ve imtihanı kazanarak bu mektebe girdi; İstanbul Muallim Mektebinden 1932 de on dokuz yaşında diploma aldı ve kendi arzusu ile Bolu vilâyetinde köy muallimi oldu; bir yıl hem muallimlik yapdı, hem de Ankaradaki Gazi Terbiye Enstitüsünün giriş imtihanlarına çalışdı, bu imtihanı da kazanarak Enstitü’nün resim ve iş şûbelerine girdi. Gazi Terbiye Enstitüsünden diploma alınca, Milli Eğitim Bakanlığının açdığı “Matbaacılık ve klişecilik ihtisası tehsili” imtihanını kazandı, altı ay İstanbuldaki Devlet Matbaasında stajiyerlik yapdı, bu arada fırsat bulub Güzel Sanatlar Akademisinin Türk tezyinî sanatları şubesine devam etti ve 1937 de tahsilini ikmal etmek üzere Almanyaya gönderildi; Weinar’da Prof. Dorfner’in hususî mektebinde bir yıl “sanatkârâne el cildi” tahsil etti; sonra Leipzig’de Matbaacılık ve kitapcılık Akademisine girdi; 1939 da İkinci Cihan Harbi başlayınca memlekete döndü, askerlik vazifesini yaptı, tahsilini tamamlamak üzere tekrar Almanyaya gitti; bu sırada Hitler, Görnig ve Saksonya umumî vâlisi için sipâriş edilmiş hususî cildler yapdı ve Hamburg’da açılan kitab sergisine gönderdiği bir Olimpiyad kitabı cildi birinciliği kazandı; 1943 yılı sonunda Leipzig Akademisinden diploma alarak geldi, Millî Eğitim Bakanlığı Basımevi (Devlet Matbaası) teknik büro şefliğine, bir sene sonra da Güzel Sanatlar Akademisi yazı ve cild muallimliğine tâyin edildi; 1960 yılında hususî işlerinin yanında Akademideki derslerine devam etmekde idi. Emin Barın 1949 da kaynatası İzzet Samurkaş ile beraber Cağaloğluda Narlibağçe Sokağında “Barın cild ve yazı Atölyesi”ni açdı. Bu atölyede klasik şark ve garb teknikleri ve modern teknik ile kitab cildlenmekte, lüks albomlar, hâtıra defterleri, diploma cildleri ve bilhassa el ile kıymetli kitab cildleri yapmaktadır; mütevâzı görünüşü altında Türkiyede bir eşi daha bulunmayan bir san’at müessesesidir. Eserleri: Ankara’da Anıd-Kabirin gömme ve kabartma bütün yazıları; Etnografya müzesinden Anıd-Kabire nakledilir iken Atatürk’ün lâhdinin açılıp kapandığında tutulan zabtın parşömen üzerine yazısı; Mâdenî paraların yazıları; Brüksel Sergisinde altın madalya ile taltif edilen “Fâtihin şiirleri Albomu”; Yunus Emrenin Kabir taşı yazısı; İstanbul Üniversitesi dış kapu yazısı; İstanbulun 500. üncü fetih yıl dönümü münasebetile muhtelif yerlere konulan mermer üzerine kitâbelerin yazıları; Atatürk’ün İstanbulda söylediği ilk nutuk (Biri Dolmabağçe Sarayında, biri Belediye Sarayında iki hitabe); Ankara Çankayada Atatürk heykeli kitâbesi; Üniversiteler veya devletçe yabancı devlet, ilim ve iş adamlarına verilen yüzlerce tevcih berâatı ile diplomanın yazıları ve tezhib işleri; Muhtelif banka, fabrika, hastahane vesâir müesseselerin bronz yazıları, markalar, madalyonlar, âlâmeti farikalar. Yazı üzerinde mutlak otoritesi yıllardan beri adâlete de hizmet etmektedir, mahkemeler şübheli imza ve yazıların tedkik ve teşhisi için Emin Barını mutehassıs olarak dâvet ederler. Zamanımızın bu kıymetli kaligrafi, babasından tevârüs ettiği hattâtlığı terk etmemiş, arab asıllı türk yazısında da hem hüner, hem bilgi sâhibidir, “Osmanlılarda yazı sanatı” adında basılmamış bir eseri vardır. Üç evlâd sâhibidir. Hakkı Göktürk Emin Barın (Resim: S. B)