1) Halk dilinde ve hâneberdüş külhâniler argosunda etrâfı heyecana, merâka, endişeye düşürecek uydurma haber; misaller: — Senin Sarı Florya’da boğulmuş.. — Deme be!?. — Namussuzum.. gözümle gördüm.. çıplak.. sülün gibi yatıyordu... — Ne zaman ulan ? — Dün!.. — Amma balon uçurdun be.. nefes alayım... Sarıyı bu sabah Sirkecide gördüm ulan!...  — Seçimlerde memurlara birer maaş ikrâmiye verilecek miş.. — O balonun modası geçti, başkasını uçur..  — Şıkırdımların hepsini toplayup Anadoluya süreceklermiş.. — Kimden duydun? — İmanım Hasan söyledi — İnanma, her lafı balondur. 2) Haneberduş külhâniler argosunda, mâtufu tâze gençler olmak üzere müstehcen elfazdan; hemen dâimâ, ayni mânâyı ifa etmek üzere “patlatmak” ve “şişirmek”, iki zıd masdarla berâber kullanılır.