Eski tulumbacı ıstılahlarınden. Bir yangın tulumbası sandığında, yangına giderken, yangından dönerken sandığı taşıyan dört omuzdaştan mürekkeb takımdan, umumiyetle iki kısa veya orta boylu uşak öncü (Sandığın ön kolları altına girenler), iki uzun boylu uşak da ardcı (Sandığın ard kolları altına girenler) olurdu; dolayısı ile sandık hafifce öne meyilli olarak giderdi. Bazı reisler bu yerleşmiş kaideyi bozarak iki kısa veya orta boylu uşağı ya sağ yahud sol kolların altına verir, mukabil kolları da uzun boylular alırdı; o zaman da sandık ya sağa yahud sola meylederek giderdi, bu gidişin de erbâbı nazarında ayrı letâfeti vardı; işte böyle sandık bir yanına meyledecek şekilde tertip edilen takıma “balık sırtı” denilirdi (B. : Tulumbacılar). Bibl. : Vâsıf Hoca, Not. Tulumbacılarda balıksırtı gidiş (Resim : Sabiha Bozcalı)