Balat kadimden beri, sekenesinin ekseriyetini esnaf ve ayak takımı ve bekâr uşağı tâifesi teşkil ettiğinden, avâmî tâbir ile “içkicisi” çok bir semttir; meyhâneleri de hem çok, hem de meşhur olagelmiştir. Geçen asır sonlarında yaşamış muharrirlerden Çaylâk Tevfik Bey “Meyhâne yâhud İstanbul Akşamcıları” adındaki risâlesinde, Balatda dokuz namlı meyhânenin adını kiydediyor; bunlar; kâh yerine göre, hâh da sahibinin ismine nisbetle anılmışlardır: Karanlık, Koçe Kalfa, Köroğlu, Bağçeli, Yarım Balat, Karanfil, Yasef, Enserci Nesim, Balta Yosef. O zamanlar “Selâtin Meyhâne” yâhud “Gedikli Meyhâne” denilen bu meygedelerin hiç biri zamanımıza intikal etmemiştir; belki isim ve dekor değiştirmiş olabilirler, biz yerlerini tesbit edemedik. 1948 de Balatda 20 meyhâne ve 5 şarabcı bulduk; mâzileri kırk yılı aşan tek yer yoktu. İçlerinde yalnız rum Ananiya’nın içkili lokantası ağız tadına düşkün olanı tatmin edebilecek mutbağa sâhibdi.