Tarihimizde Tanzimât delen uyanık mutlakiyetden evvel, yalnız şer’iye mahkemelerinin bulunduğu devirde Balat Mahkemesi İstanbul Kadılığına bağlıydı, yâni hâkimi İstanbul Kadısı Efendi idi; Fakat İstanbul Kadısı, Büyükşehrin muhtelif semtlerinde bulunub makamına bağlı olan diğer mahkemeler gibi burada da bu vazifeyi bizzat yapmaz, “nâib” unvanı ile bir vekil hâkim tâyin ederdi. Hicrî 1090 (Milâdî 1679) yılında Balat mahkemesinde büyük bir suiistimâl meydana çıkarıldı, şer’i şerife aykırı nikâhlar akdi için izinnameler verilmiş, dâvalarda da mahkeme zabıtları tahrif edilmişti. Bir fermanı hümâyun ile Balat mahkemesi kapatıldı ve bundan böyle İstanbul Kadılarının İstanbul mahkemelerine tayin edecekleri naibler üzerinde çok dikkatli davranmaları emredildi. Balat nâibi ile kâtibi ağır habse mahkûm oldular. Hâkimlik ve memurluk vazifelerini suiistimâl eden Balat nâibi ile mahkeme kâtibinin tecziyesiyle iktifa edilmiyerek Balat mahkemesinin kapatılmasına kadar gidilmesi, onyedinci asır sonlarında Balat ve civarı halkının içtimaî seviyesi hakkında da ağır hükümler verdirtecek bir meseledir; burada bir mahkeme nâbi ile kâtibinin aslâ temiz kalamıyacağı demektir. Bibl. : Râşid Tarihi, I.