Balat, İstanbulun kadîmdenberi en pis yerlerinden biriydi; bu halini İkinci Abdülhamid devrine kadar muhafaza etmiştir. Semtin bütün lâğımları bir büyük mecrada toplanır, bu mecrada müteaffin bir dere halinde Balatın ortasından akarak denize dökülürdü; halkı pis kokuyu kanıksamış, artık denize döküldüğü yerde tıkanarak etrafa taşacak hale gelince, bir kaç senede bir, Hahambaşı Divanıhümâyuna bir takrir vererek Balat lâğımlarının temizlettirilmesini dilerdi, bu iş için de Tersane zindanından kâfi miktarda ayak bilekleri demir bukağılı esirler gönderilirdi; hemen hepsi yarı çıplak esirler de yerine göre dizlerine, bellerine kadar o iğrenç pisliğe girip mecrayı temizlerlerdi; temizlik işi günlerce sürerdi. Kerih manzaranın ondokuzuncu asır sonlarına kadar sürüp geldiğini sabah gazetesinin 1890 yılı kasım ayında çıkmış bir nüshasından öğreniyoruz: Denize kayık iskelesi yanında açıkta dökülen Balat lâğımlarının taaffünü tahammülün haddini aşmış olduğundan; iğrenç pislik, (her halde şu kadar asırlık teraküm ile kaydi unutulmuştur) sahil dibini tamamen kapladığı için denizden onbeş arşın yerin kazıklar çakılarak doldurulması suretiyle bir rıhtım inşa edileceği, Balat içindeki lâğım mecrasının da üstü örtülerek doğrudan derin denize dökülmesinin sağlanacağı haberi verilmiştir (B. : Balat...

Balat, İstanbulun kadîmdenberi en pis yerlerinden biriydi; bu halini İkinci Abdülhamid devrine kadar muhafaza etmiştir. Semtin bütün lâğımları bir büyük mecrada toplanır, bu mecrada müteaffin bir dere halinde Balatın ortasından akarak denize dökülürdü; halkı pis kokuyu kanıksamış, artık denize döküldüğü yerde tıkanarak etrafa taşacak hale gelince, bir kaç senede bir, Hahambaşı Divanıhümâyuna bir takrir vererek Balat lâğımlarının temizlettirilmesini dilerdi, bu iş için de Tersane zindanından kâfi miktarda ayak bilekleri demir bukağılı esirler gönderilirdi; hemen hepsi yarı çıplak esirler de yerine göre dizlerine, bellerine kadar o iğrenç pisliğe girip mecrayı temizlerlerdi; temizlik işi günlerce sürerdi. Kerih manzaranın ondokuzuncu asır sonlarına kadar sürüp geldiğini sabah gazetesinin 1890 yılı kasım ayında çıkmış bir nüshasından öğreniyoruz: Denize kayık iskelesi yanında açıkta dökülen Balat lâğımlarının taaffünü tahammülün haddini aşmış olduğundan; iğrenç pislik, (her halde şu kadar asırlık teraküm ile kaydi unutulmuştur) sahil dibini tamamen kapladığı için denizden onbeş arşın yerin kazıklar çakılarak doldurulması suretiyle bir rıhtım inşa edileceği, Balat içindeki lâğım mecrasının da üstü örtülerek doğrudan derin denize dökülmesinin sağlanacağı haberi verilmiştir (B. : Balat; Balat Sâhili Kanalizasyon; Lâğımlar).