İstanbulun kalender şâirleri tarafından esnaf civanları arasında baklavacı güzelleri şanında da şiirler yazılmıştır. Üsküdarlı halk şâiri rahmetli Vâsıf Hoca tarafından İstanbul Ansiklopedisine tevdi edilmiş baha biçilmez notlar ve vesikalar arasında Hicrî 1301 (Milâdî 1883-1884) senesinde Aksaray Çarşısında başında tepsi ile seyyar baklacavılık yapan Rumeli muhacirlerinden bir güzel genç için yazılmış bir manzume vardır; ne kadar yazıktır ki kılığı kıyafeti tarif edildiği halde bu baklavacı güzelinin adı yazılmamıştır, sadece Lofçalı olduğu ve babasının yaptığı baklavayı sattığı kaydedilmiştir: Baklavacıgüzeli Güzellerin güzeli Onsekiz ayar altun Kâkülünün her teli Samur saçları gümrâh Üstünde keçe külâh Âhûyu vahşî gibi Bakıyor Allah Allah Onbeş diyelim yaşa Söz yok kirpiğe kaşa Söz yok burnu resmeden Kudretullâh nakkaşa Bakdım yürekden özden Al çubuklu ak bezden Mintanı da pek açmış Hak saklasın kem gözden Fermenesi kuşağı Tuna boyu uşağı Aksarayın Çarşısı Âşık başdan aşağı Potur giyer paçalı Bir dânedir Lofçalı Penbe topuk gösteren Kundurası nalçalı Peştemalı belinde Gümüş mala elinde Baklavanın âlâsı Rumeli güzelinde Babasıdır ustası Gül yaprağı yufkası Şehri İstanbul halkı Baklavanın hastası Günde satar üç tepsi Sattıran bülbül sesi Alan müşterilerin Bekâr uşağı hep...

İstanbulun kalender şâirleri tarafından esnaf civanları arasında baklavacı güzelleri şanında da şiirler yazılmıştır. Üsküdarlı halk şâiri rahmetli Vâsıf Hoca tarafından İstanbul Ansiklopedisine tevdi edilmiş baha biçilmez notlar ve vesikalar arasında Hicrî 1301 (Milâdî 1883-1884) senesinde Aksaray Çarşısında başında tepsi ile seyyar baklacavılık yapan Rumeli muhacirlerinden bir güzel genç için yazılmış bir manzume vardır; ne kadar yazıktır ki kılığı kıyafeti tarif edildiği halde bu baklavacı güzelinin adı yazılmamıştır, sadece Lofçalı olduğu ve babasının yaptığı baklavayı sattığı kaydedilmiştir: Baklavacıgüzeli Güzellerin güzeli Onsekiz ayar altun Kâkülünün her teli Samur saçları gümrâh Üstünde keçe külâh Âhûyu vahşî gibi Bakıyor Allah Allah Onbeş diyelim yaşa Söz yok kirpiğe kaşa Söz yok burnu resmeden Kudretullâh nakkaşa Bakdım yürekden özden Al çubuklu ak bezden Mintanı da pek açmış Hak saklasın kem gözden Fermenesi kuşağı Tuna boyu uşağı Aksarayın Çarşısı Âşık başdan aşağı Potur giyer paçalı Bir dânedir Lofçalı Penbe topuk gösteren Kundurası nalçalı Peştemalı belinde Gümüş mala elinde Baklavanın âlâsı Rumeli güzelinde Babasıdır ustası Gül yaprağı yufkası Şehri İstanbul halkı Baklavanın hastası Günde satar üç tepsi Sattıran bülbül sesi Alan müşterilerin Bekâr uşağı hepsi Kafes ardında gözler Oğlanın yulun gözler Baklavacı civana Atılır türlü sözler Giderler oğul baba Hamama her çarşamba Dellâklerin töresi Güzel yıkamak caba Hamamın saltanatı Kurna başıdır tahtı Aceb onu yıkamak Hangi dellâğın bahtı İple çekin haftayı Bekleyin çarşambayı Onbeşinde bedri tâm Hamamda görün ayı Sene bin üçyüz bir dir Ey kalem hâlim bildir Yürek temiz, mücrimler Gözlerimle dilimdir.