İstanbulda mesire hayatını Hıdırellez günü açar; Bahriye Çiftetellisi, hıdırellez gününde bilhassa Kâğıthânede başlayan mesire eğlencelerinde, bahar ve yaz boyunca İstanbulluları çûş ve huruşa getirmiş bir bestedir. Kâğıthane deresi ile Göksu ve Küçük boyları, Büyükdere, Beykoz ve Sultniye çayırları, Yûşa ve Çamlıca tepeleri, Kuşdili, Fenerbağçe ve herbirinin kendine mahsus türlü güzelliği olan Büyükşehrin Yüzden fazla mesire yeri zurna ve Çiftenağaralarla inlerken, Bahriye Çiftetellisinin nağmelerine uyan her boydan ve her yaşdan kıranta, delikanlı ve çocuk; ele avuca sığmaz ruhlar, zevk, neş’e ve şetaret içinde göbek atmış ve oynamıştır; bu arada bilhassa, hovardalıkları ve bıçkınlıkları ile İstanbulda yaman tipler olarak tanınmış Bahriyeliler, bu Çiftetelliyi kendilerinin bir gülbangi haline getirmişlerdi. Bahriye Çiftetellisinin ne zaman bestelendiği, kimin eli ile son şeklini aldığı maalesef tesbit edilememiştir; fakat kuvvetle tahmin olunur ki Abdülâziz devrinden geriye gidemez. Bahriye Çiftetellisi