Geçen asrın ikinci yarısında Üsküdarın okumuş yazmış kışizâde kabadayılarından. Üsküdarlı halk şâiri Vâsıf Hoca merhum İstanbul Ansiklopedisine verdiği notlarda: “Doğancılar ahâlisindendir; hiç bir ferde ziyanı dokunmamış, bilâkis her kese elinden gelen muaveneti esirgememişdir. Bir gün kendisini çekemeyenlerden bir gurup Doğancılar Camiinin arkasındaki çarşıda eczahânenin yanındaki kahvehâneye gelirler, bir yol Bahri Beyin önündeki kahve fincanını kasden düşürüb kırarlar, üstelik de fincanı neden buraya koydun diye çıkışırlar; Kopan Salih adındaki şerir beşli tabancayı çeker, dört el atar, tutturamaz, beşincide Bahri Bey Salihin bileğinden yapışır, bişinci kurşun da havaya gider, Bahri Bey: — İşte ben adama böyle kıyarım!.. diyerek Salihden aldığı tabancayı sahibine iade eder. Bir gün de yazıhânesinde veresiye defterini gözden geçirirken bir misâfiri gelir. Bir ara misâfirin o deftere yan gözle baktığını farkeder, defteri derhal kapar: — Beyim.. şu defterin içindeki alacağımı bir kalemde ödemek istesen dahi bana kimlerin borcu olduğunu söyleyemem, onu bir Allah bir de ben bilirim, bir daha buraya gelme, kahvehânede görüşürüz!.. der. “Uzun boylu, sarışın, heybetli bir zât idi. Dâima rahmetle anarım” diyor. Hayatı hakkında başka bilgi edinilemedi.