Kışdan bahara çıkılırken İstanbulun eski Türk evinin ve konağının döşemesinde de bir değişiklik olurdu, kışlık kalın perdeler, kapu perdeleri kalkar, yerlerine yazlık perdeler takılır; sobalar kaldırılır, bahar soğuklarında mangal ile iktifa olunur, halılar kalkar, kilimler, hasırlar, hasırların üstüne yer patiskaları serilir; ev ve konak halkının erkek ve kadın, kışlık esvapları temizlenip sandıklara kaldırılır, yerine baharlıklar giyilirdi. Bunları teferrüatı ile ve bilhassa baharlık esvapları isimleriyle hiç olmazsa yakın geçmiş üzerine tesbit etmek için bir İstanbul konağı hayatını çok iyi bilen Şehid Amiral Osman Paşa kerimesi Mebrûre Hanımefendiye müracaat ettik, fakat maalesef hastalıkları ricamızın yerine getirilmesine mâni oldu. Ondokuzuncu asır başının rind şâirlerinden Enderunlu Vâsıfın mahbub bir nevcivana hitaben yazdığı bir manzume ile iktifa ediyoruz : Söyle ey tâze nihâli güli nâzik meşreb Bu sene sana bahâriye ne kesdirsem aceb Bulamam sûki hayâlimde kumâşı enseb Bu sene sana bahâriye ne kesdirsem aceb Gerçi ey gonce dihen câmelerin katkattır Çeşmi bülbül de velî hüsne diğer ziynettir Kurarım ben dahi endîşede üç saattir Bu sene sana bahâriye ne kesdirsem aceb Çemenî canfesi ey servi serafrâz giydin Nâzden nesc olan elbiseyi az giydin Dahi ayvâ gülü hârâyı geç...

Kışdan bahara çıkılırken İstanbulun eski Türk evinin ve konağının döşemesinde de bir değişiklik olurdu, kışlık kalın perdeler, kapu perdeleri kalkar, yerlerine yazlık perdeler takılır; sobalar kaldırılır, bahar soğuklarında mangal ile iktifa olunur, halılar kalkar, kilimler, hasırlar, hasırların üstüne yer patiskaları serilir; ev ve konak halkının erkek ve kadın, kışlık esvapları temizlenip sandıklara kaldırılır, yerine baharlıklar giyilirdi. Bunları teferrüatı ile ve bilhassa baharlık esvapları isimleriyle hiç olmazsa yakın geçmiş üzerine tesbit etmek için bir İstanbul konağı hayatını çok iyi bilen Şehid Amiral Osman Paşa kerimesi Mebrûre Hanımefendiye müracaat ettik, fakat maalesef hastalıkları ricamızın yerine getirilmesine mâni oldu. Ondokuzuncu asır başının rind şâirlerinden Enderunlu Vâsıfın mahbub bir nevcivana hitaben yazdığı bir manzume ile iktifa ediyoruz : Söyle ey tâze nihâli güli nâzik meşreb Bu sene sana bahâriye ne kesdirsem aceb Bulamam sûki hayâlimde kumâşı enseb Bu sene sana bahâriye ne kesdirsem aceb Gerçi ey gonce dihen câmelerin katkattır Çeşmi bülbül de velî hüsne diğer ziynettir Kurarım ben dahi endîşede üç saattir Bu sene sana bahâriye ne kesdirsem aceb Çemenî canfesi ey servi serafrâz giydin Nâzden nesc olan elbiseyi az giydin Dahi ayvâ gülü hârâyı geçen yaz giydin Bu sene sana bahâriye ne kesdirsem aceb Sözümü dinle inad etme yaraşmaz vaz geç Teni nermînine nisbetle kabadır berveç İşte Vâsıf soruyor bu sözü elbet ir gec Bu sene sana bahâriye ne kesdirsem aceb