İstanbul civarı köylerindendir; Boğaziçinde Büyükdere’nin arkasında, Topuzlubend ile Beylikkoru altında geniş bir vâdide, bu satırların yazıldığı sırada (Mart 1951), 100 haneli ve takriben beş yüz nüfuslu bir köy idi; Büyükdere’ye 6,5, Kilyos’a 13 kilometredir. Eskiden bir Rum bahçıvan köyü iken Millî Mücadeleden sonra sekenesinin mübadeleye tâbi tutulaması ile Yunanistana gönderilen Rumlar yerine Selânik muhacirleri iskân edilmiştir. Yedi sekiz odalı ve iki katlı birkaç ev ve büyük bir kilise eskiden hayli mamur olduğunu gösterir; bostanları, bir gazino - meyhanesi, yanındaki Topuzlubendi ve az ilerisindeki Kameriçe veya Kamniçe menba suyu ile bir mesire yeri imiş. 1951 de 4 köy kahvehanesi, 3 küçük bakkalı vardı, fırını muattal olup ekmeğe Büyükdere’den getirilmekte idi. Bu köyde kurulmuş olan orman mektebi son yıllarda İstanbul Üniversitesine bağlı bir fakülte halinde genişletilince, 1945 de köylünün en verimli arazisi bu müessese için istimlâk edilmiş, köylünün elinde pek az toprak kalmıştı, öylesine ki halkının çoğu bahçıvanlığı bırakıp yollarda, Büyükdere civarındaki müesseselerde ve Orman Fakültesi arazisinde amele ve gündelikçi olmuştu. Halbuki, köylünün an’ane ve selikasiyle telif edilebilse ve evlerde gereken temizlik ve sade bir konfor temin edilebilse, yaz ayları için...

İstanbul civarı köylerindendir; Boğaziçinde Büyükdere’nin arkasında, Topuzlubend ile Beylikkoru altında geniş bir vâdide, bu satırların yazıldığı sırada (Mart 1951), 100 haneli ve takriben beş yüz nüfuslu bir köy idi; Büyükdere’ye 6,5, Kilyos’a 13 kilometredir. Eskiden bir Rum bahçıvan köyü iken Millî Mücadeleden sonra sekenesinin mübadeleye tâbi tutulaması ile Yunanistana gönderilen Rumlar yerine Selânik muhacirleri iskân edilmiştir. Yedi sekiz odalı ve iki katlı birkaç ev ve büyük bir kilise eskiden hayli mamur olduğunu gösterir; bostanları, bir gazino - meyhanesi, yanındaki Topuzlubendi ve az ilerisindeki Kameriçe veya Kamniçe menba suyu ile bir mesire yeri imiş. 1951 de 4 köy kahvehanesi, 3 küçük bakkalı vardı, fırını muattal olup ekmeğe Büyükdere’den getirilmekte idi. Bu köyde kurulmuş olan orman mektebi son yıllarda İstanbul Üniversitesine bağlı bir fakülte halinde genişletilince, 1945 de köylünün en verimli arazisi bu müessese için istimlâk edilmiş, köylünün elinde pek az toprak kalmıştı, öylesine ki halkının çoğu bahçıvanlığı bırakıp yollarda, Büyükdere civarındaki müesseselerde ve Orman Fakültesi arazisinde amele ve gündelikçi olmuştu. Halbuki, köylünün an’ane ve selikasiyle telif edilebilse ve evlerde gereken temizlik ve sade bir konfor temin edilebilse, yaz ayları için pansiyonculuk Bağçeköylülere çok verimli bir iş olur; civarının tabiat letafeti ve iyi menba suyu ile, Bağçeköy muhakkak ki güzel bir dinlenme yeridir. Köyün bir ilkokulu vardır; fakat bu mektebi bitiren köy çocukları içinde tahsile istidatlı ve hevesli çocuklar Sarıyerde bulunan ortaokula vasıtasızlık yüzünden gidememektedyirler. Köyün ortasındaki meydanımsı bir yerin etrafında küçük bir cami (B. : Bağçeköy Camii), köy ihtiyar meclisi odası, parkımsı bir saha, Demokrat Parti lokali (eski gazino) bulunmaktadır; ihtiyar meclisi odasının yanında da bir yangın tulumbası, kancaları ve kortumu itina ile muhafaza edilmekte idi. Bağçeköy civarı, yaban domuzu ve çutluk için avcıların uğrayageldiği yerlerdendir. Eski kilise altında ve Kilyos yolu üzerinde bulunan çeşmenin kötü bir talik ile bir beyitlik manzum kitâbesi şudur : Bağçeköy çeşmesi olmuştu zaman ile harab Ameliyat taburu eyledi tâmire şitab. Sene 1333 Köyün mezarlığı da köyün hemen kenarında gene bu yol üzerinderir; ki Kilyos’a doğru bir tepeciğe tırmanan bu yoldan Topuzlubendin kuş bakışı görüşü ve köyün panoraması cidden lâtiftir. Bibl. : REK ve Ekrem Hakkı Ayverdi Gezi Notu.