Asıl adı bilinmiyor; Ondokuzuncu Asrın ilk yıllarında bu lâkapla İstanbul halkının diline düşmüş ve şöhreti kendisi için âfet olmuş bir kadındır. 1810 (H. 1225) da sadaret kaymakamı olan Osman Paşa zevcesinin pençesine girmiş erkeklerdendi; hanımefendi de gayet güzel, iffet ve namus kıymetlerine karşı kayıtsız olan bu çengi karıya tutkundu. Onu Babıâlinin harem dairesine almış, her gün, saz sesleri ortalığı tutan çılgın eğlenceler içinde yaşıyordu; öyle ki, kocasının üzerindeki nüfuzu ile bu çengi karıya zengin irat yaptırmaya kadar varmıştı. Devlet ihtilâller, ve çok kötü şartlar altında devam eden bir Rus harbi karşısında çetin anlar yaşıyordu. Vazifesi çok ağır olan kaymakam paşa ise, Bâbıâli hareminde olan rezaletleri görmeyecek kadar gözleri bağlı bulunuyordu. Dostlarının nazikâne îma ve ihtarları ile de kendisini toparlayamadı. Babıâli haremindeki eğlenceler nihayet saraya aksetti. Kaymakam paşa mayısın sekizinde (3 Rebiülevvel) azledilerek kendisi Limni adasına, zevcesi hanım da Bursaya sürüldü. Çengi karı da cellâda verilip boğulduktan sonra cesedi denize atıldı.