Külhâni, hâneberduş, apaşlar argosunda “inanmam, kimi kandırıyorsun” yerine bir deyim; ayni mânada avam ağzında da kullanılır. Meselâ yankesici içi dolu olduğu dışından belli süzdanı aşırır, el ulağı oğlana verir, sonra buluşurlar, adam cüzdanı açar, içinden beş on lira çıkar, ve gözlerini oğlanın yüzüne gazabla dikerek bağırır: — Bune ulan?.. — Ne bileyim abi, açmadım vallahi.. verdin, attım koynuma... — Ulan babana yuttur onu sen!.. Gece bir kuytu köşede iki serseri eroin çekerlerken polis gelir: — Ne yapıyorsunuz ulan burada?.. — Muhabbet ediyoruz abi... — Ulan babana yuttur onu!.. Değerli dil bilgini Ferid Devellioğlu bu argo deyimi “sunî, takma göğüs” mânâsnda gösteriyor. Henüz on altı yaşında bir Lise talebesi iken İstanbulun en azılı serserileri pençesine düşmüş, otuz beş yaşına kadar bir girdabı sefâlet ve mezellet içinde çırpınmış ve bize cemiyet yaralarını bütün çıplaklığı ile tesbit eden azametli bir “İtirafnâme” tevdi etmiş, bu ansikolopedinin argo maddelerinin tesbitinde büyük yardımları görülmüş Orhan Oflaz da Devellioğlunun bu notu için: “Takma memeli bir karıya da babana yuttur denir elbet.. ama bu bilginin kitabında yazılı olduğu gibi bu deyim, takma göğüs demek değildir” demiştir ki pek doğrudur ((B. : Oflaz, Orhan). Bibl. : F. Devellioğlu, Türk Argosu.