İkinci Cihan Harbi içinde, İstanbulluar, karaborsacı, vurguncu ve istifçi gibi isimlerle anılan bir takım alçak türedilerin elinde en çok mahrumiyet ve ıztırap çekmiş insanlar olmuştur. Büyükşehrin ihtiyaçlarını yıllarca karşılayacak depolar boşalıp, mal, esrarengiz labirentlerde kaybolmuş, zaman zaman, iğneden ipliğe, günlük gıda maddelerine, ilâçlara varıncaya kadar ancak denaet, mel’anet ve şeytanet gibi sıfatlarla belirtilebilecek bir hırs ile tecavüz edilmiştir. Bir muallimin veya talebenin çalışma odasına bir elektrik ampulu bulması, bir hasta gencin bir rontgen filmi tedarik etmesi, bir gözlük camı, bir dikiş iğnesi, bir iki tane çivi almak büyük mesele olmuştur (B. : Karaborsacı, İstifçi, Vurguncu). Almanyanın ve onu takip ederek Japonyanın teslimi ile harp ateşi kesilince, bir sulh arifesi devrinin küçük ölçüde refah alâmetleri belirmiş, esrarengiz depolardan bazı mallar ucun ucun piyasaya çıkarılmış, İngiltere ve Amerikadan yeni mallar gelmiş ve bunlar, dükkân ve mağaza vitrinlerinde ve sokaklardaki seyyar satıcılar ağzında, İstanbullulara “Amerikan malı” adı altında sunulmuştur. Ve gariptir ki, İstanbullular, ekserisi pek âdi cinsten olan bu sözde Amerikan mallarına fevkalâde rağbet göstermiştir; öylesine ki, İstanbula belki 1906 da ithal edilmiş olup otuz beş kırk yıl...

İkinci Cihan Harbi içinde, İstanbulluar, karaborsacı, vurguncu ve istifçi gibi isimlerle anılan bir takım alçak türedilerin elinde en çok mahrumiyet ve ıztırap çekmiş insanlar olmuştur. Büyükşehrin ihtiyaçlarını yıllarca karşılayacak depolar boşalıp, mal, esrarengiz labirentlerde kaybolmuş, zaman zaman, iğneden ipliğe, günlük gıda maddelerine, ilâçlara varıncaya kadar ancak denaet, mel’anet ve şeytanet gibi sıfatlarla belirtilebilecek bir hırs ile tecavüz edilmiştir. Bir muallimin veya talebenin çalışma odasına bir elektrik ampulu bulması, bir hasta gencin bir rontgen filmi tedarik etmesi, bir gözlük camı, bir dikiş iğnesi, bir iki tane çivi almak büyük mesele olmuştur (B. : Karaborsacı, İstifçi, Vurguncu). Almanyanın ve onu takip ederek Japonyanın teslimi ile harp ateşi kesilince, bir sulh arifesi devrinin küçük ölçüde refah alâmetleri belirmiş, esrarengiz depolardan bazı mallar ucun ucun piyasaya çıkarılmış, İngiltere ve Amerikadan yeni mallar gelmiş ve bunlar, dükkân ve mağaza vitrinlerinde ve sokaklardaki seyyar satıcılar ağzında, İstanbullulara “Amerikan malı” adı altında sunulmuştur. Ve gariptir ki, İstanbullular, ekserisi pek âdi cinsten olan bu sözde Amerikan mallarına fevkalâde rağbet göstermiştir; öylesine ki, İstanbula belki 1906 da ithal edilmiş olup otuz beş kırk yıldanberi modası geçerek bir depo köşesinde çürümeğe mahkûm perde saçaklarının, sokaklarda, “N” harfini çatlatarak: “Amerikan!.. bunlar..” diye bağıran kopillerin elinden kapışılarak alındığı görülmüştür. Tereddütsüz kabul edebiliriz ki İkinci Cihan Harbinde harikalar yaratmtş olan Amerikan sanayiine karşı duyulan hayranlık ve Amerikalıların dünya hürriyetine olan kahramanca hizmeti bu rağbetin başlıca sebebidir. Amerikan malı karşısında ne salâbet ve ne de zarafet aranmıştır, sadece Amerikan malı olduğu için alınmış, menşei meşkük birçok tapon şeyler bir isim altında kolaylıkla satılmıştır. Devrimizin büyük humorist’i Cemal Nadir Güler, Amerikan modasını ilk belirten bir sanatkâr olmuş, Cumhuriyet gazetesi için çizdiği bir karikatürde, Yedikule marulunu bile: “Amerikadan tayyare ile geldi!..” diye sattırmıştır (1947). B. Olker Amerikan Modası Soldan sağa: 1— Haydi, Yedikulenin göbekliler!.. Yağlı, yağlı!.. 2— Ölüsü kandilli, sabahdanberi bir dâne satamadım be!.. — Elbette satamazsın, ver şu tablayı bana.. 3— Haydi göbekliler... Amerikadan tayyare ile geldi.. yağlı yağlı.. 4— ???...... — !!!...... (Karikatür: Cemal Nâdir Güler)