Abdülâziz devrinde ve İkinci Abdülhamidin ilk yıllarında Üsküdarın namlı tulumbacı - kabadayılarından, Üsküdarlı Vâsıf Hoca hâtıralarında bu zatı şöylece nakleder: «Mevlevî dergâhı karşısındaki köşede kâin konakta ismini unuttuğum bir paşanın mahdumudur, çocukluğumuzda otuz beşlık bir adamlı, oldukça tahsil görmüşse de meyil ve istidadından olacak ki, Mirahor tulumbası reisi idi; Şemsipaşadaki Voli yerine de gidip gelirdi. Koğuşlarının Eskihamama nakli li sıralarında bir Ramazanışefir gecesi Şemsipaşadan gelirken karmanyola maksadiyle önüne üç kişi çıkmış, davranma! demişler. Ali Bey bu! Birini bir koltuk altına, diğerini bir koltuk altına almış, tabiî üçüncü kaçmış, adamları bohça gibi kahvenin ortasında sandalyeye oturtmuş herkes hayret içinde kalmışlar; sormuş: — Meramınız ne idi? Meğer asker imişler: — Memleketten paramız gelmiyor! Cevabını alınca birer mecidiye vermiş, birer kahve ikram etmiş ve: — Her cuma izinli çıkınca geliniz, bu çekmeceden onar kuruş alınız, tezkere alınca da bana geliniz, yarın da kaçan arkadaşınızı gönderiniz! O da gelmiş, ona da ayni hareket ve ayni tavsiyede bulunmuş. Görmedim fakat görmüş gibi inandım, zira hilâfı irtikâp etmiyeceklerden işittim. Hallaç kirişini çeke çeke koparırmış! Dimdik, puntal gibi bir adamdı. Benim gibileri gözlerine baksa ko...

Abdülâziz devrinde ve İkinci Abdülhamidin ilk yıllarında Üsküdarın namlı tulumbacı - kabadayılarından, Üsküdarlı Vâsıf Hoca hâtıralarında bu zatı şöylece nakleder: «Mevlevî dergâhı karşısındaki köşede kâin konakta ismini unuttuğum bir paşanın mahdumudur, çocukluğumuzda otuz beşlık bir adamlı, oldukça tahsil görmüşse de meyil ve istidadından olacak ki, Mirahor tulumbası reisi idi; Şemsipaşadaki Voli yerine de gidip gelirdi. Koğuşlarının Eskihamama nakli li sıralarında bir Ramazanışefir gecesi Şemsipaşadan gelirken karmanyola maksadiyle önüne üç kişi çıkmış, davranma! demişler. Ali Bey bu! Birini bir koltuk altına, diğerini bir koltuk altına almış, tabiî üçüncü kaçmış, adamları bohça gibi kahvenin ortasında sandalyeye oturtmuş herkes hayret içinde kalmışlar; sormuş: — Meramınız ne idi? Meğer asker imişler: — Memleketten paramız gelmiyor! Cevabını alınca birer mecidiye vermiş, birer kahve ikram etmiş ve: — Her cuma izinli çıkınca geliniz, bu çekmeceden onar kuruş alınız, tezkere alınca da bana geliniz, yarın da kaçan arkadaşınızı gönderiniz! O da gelmiş, ona da ayni hareket ve ayni tavsiyede bulunmuş. Görmedim fakat görmüş gibi inandım, zira hilâfı irtikâp etmiyeceklerden işittim. Hallaç kirişini çeke çeke koparırmış! Dimdik, puntal gibi bir adamdı. Benim gibileri gözlerine baksa korkardı; uzun, kara bıyıklı, omuzları genişti. Sonraları Paşakapısına tulumbacı ağası oldu, badehu Hicaza gitti, avdetinde Merdivanköy Bektaşi dergâhına gitti, öyle zannediyorum baba da oldu. Encamı kâr herkes gibi asla rücu etti, kara toprak! Allah rahmet eylesin».