KOPUK – Kopmak kökünden ; üstü başı dökük,hırpânî,serseri ;toplumun geleneksel âdet ve ahlâkından ayrı bir günlük yaşama yolu tutmuş olan kişi,uygunsuz kişi ;pırpırı ;bir sanatı,mesleği olmayan ,rast gele işlerde çalışan ;Ahmed Rasim “Muharrir bu ya” isimli eserinde şunları yazıyor: “..fesde püskülün yanduruşları ile düşüşleri erbabı arasında ayrı ayrı mânalara gelir..püskülün fes tablası üzerinden öne doğru dönerek püskürme duruşu bir nevi işvei şûhâne sayılır..kopuk alayı kıyafetlerine mahsusdur..kopuk alayının fesleri de siyaha kadar yaklaşan koyu renkli olup ayaklarında da yumurt ökçeli iskarpin bulunur (Fes Hakkında başlıklı yazı).. meşhur kabadayılardan Tırnakcı Rifat bir günbana: -Ben,onyedi yaşına kadar sokaklarda yatan,sonra,on yıl hapisde yatar,yirmi yedisinde kabadayı çıkarım diyen kopuk alayından korkarım,durup dururken insanın karnını deşerler..demişdi (Kopuklar,Serseri Çocuklar başlıklı yazı)”. Ahmed Rasimin de üzerinde durduğu gibi,günlük yaşayışları topum geleneklerin kopmuş Kopukluk çocukluk yaşlarından başlar,ve yine Rasimin ağzı ile onyedi yaşlarına kadar sokakda yatan çocuk,olgun yaşdaki serseriler,kopuklar,uygunsuzlar tarafından sabahcı kahvehâneleriyle hamamlarda,bekâr odalarında en çirkin şeylere alıştırılır. Kopukların,daha çocukluk yaylarından iffet ile d...

KOPUK – Kopmak kökünden ; üstü başı dökük,hırpânî,serseri ;toplumun geleneksel âdet ve ahlâkından ayrı bir günlük yaşama yolu tutmuş olan kişi,uygunsuz kişi ;pırpırı ;bir sanatı,mesleği olmayan ,rast gele işlerde çalışan ;Ahmed Rasim “Muharrir bu ya” isimli eserinde şunları yazıyor: “..fesde püskülün yanduruşları ile düşüşleri erbabı arasında ayrı ayrı mânalara gelir..püskülün fes tablası üzerinden öne doğru dönerek püskürme duruşu bir nevi işvei şûhâne sayılır..kopuk alayı kıyafetlerine mahsusdur..kopuk alayının fesleri de siyaha kadar yaklaşan koyu renkli olup ayaklarında da yumurt ökçeli iskarpin bulunur (Fes Hakkında başlıklı yazı).. meşhur kabadayılardan Tırnakcı Rifat bir günbana: -Ben,onyedi yaşına kadar sokaklarda yatan,sonra,on yıl hapisde yatar,yirmi yedisinde kabadayı çıkarım diyen kopuk alayından korkarım,durup dururken insanın karnını deşerler..demişdi (Kopuklar,Serseri Çocuklar başlıklı yazı)”. Ahmed Rasimin de üzerinde durduğu gibi,günlük yaşayışları topum geleneklerin kopmuş Kopukluk çocukluk yaşlarından başlar,ve yine Rasimin ağzı ile onyedi yaşlarına kadar sokakda yatan çocuk,olgun yaşdaki serseriler,kopuklar,uygunsuzlar tarafından sabahcı kahvehâneleriyle hamamlarda,bekâr odalarında en çirkin şeylere alıştırılır. Kopukların,daha çocukluk yaylarından iffet ile de bağları kopmuş olur. Bilhassa çocuk ve genc,kopukluk yolunda olanlar sokaklarda yalın ayak dolaşırlar,pabuçlarını da çorabsız,çıplak ayakla giyerlerdi ve bunu bir kopukluk gösterisi bilirlerdi.Aşağıdaki kıt'a kalender halk şâiri Erzurumlu Âşık İbrahimindir: Çalıma bak kopukda Ne de kurum satıyor Nümâyişi topukda Hemen göze batıyor Yalın ayaklı yarım pabuçlu esnaf civanlarından da kopukluk yoluna sapanlar çok olmuşdur.Zengin ve yaşlı yosma hanımların seçdikleri oynaşlar da çoğunlukla o esnaf civanı kopuklar arasından çıkmışdır (B.:Hanım Oynaşı,cild ,sayfa ); bir arpacı civanı şanında aşağıdaki kıt'a,şehrengiz yollu yazılmış Hûbannâmei Nev Edâ isimli manzum risâleden alınmışdır: Arpacı Civanı pırpırı kopuk Müşekkel ayakda gümüşden topuk Keçe külâhından dökülmüş perçem Bir teline fedâ Irâk ü Acem Bûsi pâye destur virse ol dilber Uşşâkına olur bir iydi ekber Kopuk genclerin çoğu,Ahmed Rasimin de kaydettiği gibi ,uygunsuz adamların pençelerinde hırsızlığa, cinayetet cinâyete,dolayısı ile zındana kadar sürüklenmişlerdir. Bilhassa Galatada umumhâne uşakları da “Pedimu” ve “Palikar” denilen kopuk rum çocukları ve delikanlıları arasından çıkmışdır .