HÜSNÜ EFENDİ (Enderunlu Hâfız Hüseyin) – Geçen asrın ikinci yarısında ve asrımız başında yaşamış ünlü bir musikişinaş,bestekâr,mevlidhan ; 1858 de Üsküdarda Harem İskelesinde doğmuşdur ;Harem iskelesi Camii İmamı Hacı Mehmed Hakkı Efendinin oğludur.Kendi aşkı ve aydın bir kişi olan babasının himmeti ile arabca, farsca ve fransızca öğrenmişdir,Güler yüzlü,melih bir sîmâya sahibdi,gencliğinde kendisine “Güzel Hâfız” ,”Sarığıgüzel Hafız” gibi lakablarla anılmışdır.Sesinin güzelliği,muhitinden gördüğü teşvik,kendi hevesi ile musiki dersleri de almışdı,musikideki üstadının kim olduğu bilinmiyor.Babasının ölümü üzerine Harem İskelesi Camiine İmam oldu,sonra Topkapusu Sarayındaki Hırkai Saadet Dâiresi imamlığına tâyin edildi,o münasebetledir ki “Enderunlu” diye anılmaya başlandı. Hür fikirli,çok okuyan bir zât idi,Haremdeki evinde binlerce kitabı,bu arada fransızca ve türkce gazete koleksiyonları vardı.Hiç evlenmemişdi ;Hemşinli Davud adında diyar garibi bir genci uşak olarak evine almış,veçhen dilber ve zeki olan Haremdeki evine haftada bir iki gece gelirdi. Besteleri ile ve sesinin güzelliği ile devrinin musiki mahfillerinin aranan, sevilen sîmâlarından biriydi. İçkiye düşkünlüğü yüzünden saraydaki imamlığı kendi isteği ile bırakmış , bir hânende olarak dolaşdığı kibar konak ve yalıl...

HÜSNÜ EFENDİ (Enderunlu Hâfız Hüseyin) – Geçen asrın ikinci yarısında ve asrımız başında yaşamış ünlü bir musikişinaş,bestekâr,mevlidhan ; 1858 de Üsküdarda Harem İskelesinde doğmuşdur ;Harem iskelesi Camii İmamı Hacı Mehmed Hakkı Efendinin oğludur.Kendi aşkı ve aydın bir kişi olan babasının himmeti ile arabca, farsca ve fransızca öğrenmişdir,Güler yüzlü,melih bir sîmâya sahibdi,gencliğinde kendisine “Güzel Hâfız” ,”Sarığıgüzel Hafız” gibi lakablarla anılmışdır.Sesinin güzelliği,muhitinden gördüğü teşvik,kendi hevesi ile musiki dersleri de almışdı,musikideki üstadının kim olduğu bilinmiyor.Babasının ölümü üzerine Harem İskelesi Camiine İmam oldu,sonra Topkapusu Sarayındaki Hırkai Saadet Dâiresi imamlığına tâyin edildi,o münasebetledir ki “Enderunlu” diye anılmaya başlandı. Hür fikirli,çok okuyan bir zât idi,Haremdeki evinde binlerce kitabı,bu arada fransızca ve türkce gazete koleksiyonları vardı.Hiç evlenmemişdi ;Hemşinli Davud adında diyar garibi bir genci uşak olarak evine almış,veçhen dilber ve zeki olan Haremdeki evine haftada bir iki gece gelirdi. Besteleri ile ve sesinin güzelliği ile devrinin musiki mahfillerinin aranan, sevilen sîmâlarından biriydi. İçkiye düşkünlüğü yüzünden saraydaki imamlığı kendi isteği ile bırakmış , bir hânende olarak dolaşdığı kibar konak ve yalılarında cömerdce verilen câizelerle yaşamışdı.Evinde içdiği zaman kendinden geçecek dereceye varırdı.Meyhâne olarak da Yenikapudaki Sandık burnu salaşlarını severdi,ve oraya hemen dâimâ sevgili uşağı Davudla birlikde giderdi,ve orada edindiği yâran yolunu iştiyakla gözlerdi,içdikce neşelenir,coşar ve güzel sesi ile bir lusiki ziyâfeti verirdi ;çok güzel ney üflerdi.Saraydan ayrıldıkdan sonra imamlık yapmamış,mevlud da okumamış idi,“Ben artık o ulvi vazifeleri görmeye lâyık değilim” derdi.Fakat Balkan Harb- Harbinde Edirnenin bulgarlar elinden geri alınmasında ,kendisini yakından tanıyan Talat Paşanın emriyle Edirneye koşmuş,Selimiye Camminde kurtuluşundan sonra ilk ezanı ve ilk mevludu o okumuşdu.Yine o yıllarda Fatih Camminde tertiqlenen büyük cemiyetde de son mevludunu okumuşdu. Bestelediği şarkıların büyükce bir kısmının güfteleri de kendisinindir,bâzıları hâlâ söylenir,çalınır.Şu hâmur mahur şarkısını âşık olduğu bir güzel için yazdığı bilinmektedir : Sabâ..tarafı Vefâden peyam yok mu O yâri bîvefâdan selâm yok mu Visâli lutfuna dâir kelâm yok mu O yâri bîvefâdan selâm yok mu Son olarak Mehterhâneye muallim tâyin edilmişdi.15 haziran 1919 da Gurebâ Hastahânesinde dizanteriden vefat etti,65 yaşında idi,Edirnekapusu mezarlığına defnedildi.Devrin pâdişahı VI.Sultan Mehmed Vahideddin uşağı Davuddan neyini satan aldırtmışdı. Birkaç şarkısını alıyoruz : SÛzinâk Şarkı Nedir bu cevrü regaafül zaman zaman güzelim Kaçıncıdır bu eziyyetli imtihan güzelim Tükendi sabru tahammül üzüldü can güzelim Kaçıncıdır bu eziyyetli imtihan güzelim Dügâh Şarkı Zannetme seni şimdi görüp gönlümü verdim Ey hüsni ezel ben seni evvel de severdim Mutlak sen alursun benim âlâmımı derdim Arâmımı aldın da sen oldun yeni derdim Hicazkâr Şarkı Meclisi uşşâka cânâ ruhfezâdır gözlerin Hâleti bîçâregâna âşinâdır gözlerin Kâmiyâbı vuslata bahşi safâdır gözlerin Gül gibi lâ’li lebin bir hoş elâdır gözlerin Bezmi rindânı donatsın ziyneti câmı arak Nûşi meyle def’i gam eyle efendim zevka bak Şu suzinak şarkısını da son günlerinde Davud için yazmış ve bestelemişdir : Peri demesi sana hatâdır Melek demek de hemen riyadır Bu cism için ey şeriki ömrüm İnsan güzeli demek revadır Âguuşuma gel eyle tecelli Kalbim seninle bulsun teselli Bibl.: Mustafa Rona,Elli Yıllık Türk Musikisi; Tevfik Karkan,not;Davud,not.