HÜSEYİN EFENDİ (Erzurumlu Şeyh) – İstanbulda geçen asır ortalarında yaşamış,halk tarafından kerâmetine inanılmış,büyük şöhret yamış bie zât; Aşcı Dede İbrahim Bey çok kiymetli hâtıraları arasında (B.:Aşcı Dedenin Hâtıraları,cild 2,sayfa 1138) ;İbrahim Bey,Aşcı Dede hangi tarikata mensub olduğunu kaydetmeyerek şunları yazıyor : “Konakları Ayasofya Camii şerîfi ittisâlinde,yol üzerinde bir büyük konakdı,Sultan Abdülmecidin ikballerinden (odalıklarından) bir kadın tarafından satın alınıp şeyhe hediye edilmişdi,hikâyesi şöyledir : “Pâdişahın bu kadına karşı olan alâkası her nasılsa bir vakit soğumuş.Kadın kendini tekrar sevdirmek için hocalara,şuraya buraya düşmüş,bir fayda görmemiş.O zamanlar Şeyh Hüseyin Efendi de İstanbula yeni gelmiş,Süleymaniye tarafında bir zâtin konağında misâfir imiş,kadın bunu haber alıp oraya gitmiş,keyfiyeti şeyhe arz etmiş,Hüseyin Efendi : - Biz öyle nusha yazar,okur üfler şeyhlerden değiliz,bir kalender fakiriz,bir dervişiz..diyerek kabul buyurmamışlar. “Konak sahibi tarafından da reca olununca kadını huzurlarına çağırmış: - Biz ancak bir nazar ederiz,haydi git,sarayda zâti şâhâne şimdi seni arıyor !..demesi üzerine hâtun bu sözden bir şey anlamayub saraya giderken yolda baltacılara rastlamış : - Aman efendim zâti şâhâne sizi soruyorlarmış..demişler. “Ka...

HÜSEYİN EFENDİ (Erzurumlu Şeyh) – İstanbulda geçen asır ortalarında yaşamış,halk tarafından kerâmetine inanılmış,büyük şöhret yamış bie zât; Aşcı Dede İbrahim Bey çok kiymetli hâtıraları arasında (B.:Aşcı Dedenin Hâtıraları,cild 2,sayfa 1138) ;İbrahim Bey,Aşcı Dede hangi tarikata mensub olduğunu kaydetmeyerek şunları yazıyor : “Konakları Ayasofya Camii şerîfi ittisâlinde,yol üzerinde bir büyük konakdı,Sultan Abdülmecidin ikballerinden (odalıklarından) bir kadın tarafından satın alınıp şeyhe hediye edilmişdi,hikâyesi şöyledir : “Pâdişahın bu kadına karşı olan alâkası her nasılsa bir vakit soğumuş.Kadın kendini tekrar sevdirmek için hocalara,şuraya buraya düşmüş,bir fayda görmemiş.O zamanlar Şeyh Hüseyin Efendi de İstanbula yeni gelmiş,Süleymaniye tarafında bir zâtin konağında misâfir imiş,kadın bunu haber alıp oraya gitmiş,keyfiyeti şeyhe arz etmiş,Hüseyin Efendi : - Biz öyle nusha yazar,okur üfler şeyhlerden değiliz,bir kalender fakiriz,bir dervişiz..diyerek kabul buyurmamışlar. “Konak sahibi tarafından da reca olununca kadını huzurlarına çağırmış: - Biz ancak bir nazar ederiz,haydi git,sarayda zâti şâhâne şimdi seni arıyor !..demesi üzerine hâtun bu sözden bir şey anlamayub saraya giderken yolda baltacılara rastlamış : - Aman efendim zâti şâhâne sizi soruyorlarmış..demişler. “Kadın saraya gelip huzura çıkmış,Abdülmecid Hanın alâkası eskisinden on misli ziyâde olmuş.Kadın da ertesi gün Hüseyin Efendiye gelip ayaklarına kapanmış,Ayasofyadaki konağı satın alıp şeyh efendiye hediye etmiş. “ Kendisini ziyâretimizde (Hicrî 1277,Milâdî 1860-1861) alt katda bir odada oturuyordu.Kendisi ufak bir erkân minderinde idi,yukarı minder başdan başa her cinsden dolmuşdu :paşa mâzulü,yeniçeri eskisi,bektâşi fukarâsı,hoca efendiler,kalenderler zümresi,sanki sefînei Nuh gibi.Şeyhin başındaki sarık gayri muntazam,abanın yakası bir tarafa gitmiş,bağrı açık bir perişan halde oturuyordu...”. Hayatı hakkında başka kayde rastlanmadı.