HÜSEYİN (Şeyhköçeği Âşık ) – Aslı Erzincanlı bir kalender şâir; Erzincanın bir dağ köyünden imiş,1880-1882 arasında 15 yaşında iken İstanbula gelip Üsküdarda Hindîler Takkesi denilen kaadiri dergâhında hemşehrilerinden Şeyh Veli Efendinin yanına sığınmış,kendi tabiri ile “Şeyhköçeği” olmuş,şeyhi tarafından “Âhu” lakabı verilmiş,ve genc bir derviş kılığı altında bir İstanbul bıçkını hayatı sürmüşdür ki yıllarca sonra o günlerini şöyle anlatmışdır : Heyheylerim tutunca Helenamla Hayganoş , Haygas'ım var bir serkeş,Hidâyet'im de sarhoş; Pasaklı Hediye'm de şırfıntının biridir Ama gel gör cilvesi kimsede yok gaayet hoş . Gürcü kızı Hümâşah ,bacımın câriyesi ; Himmet Şah da ispirdir,çehreli genc irisi; Çamaşırcının Hürmüz,koltukda gonce gülüm ; Bir de Laz Hârun'um var Tophâne serserisi. Hindîler Tekkesine gelip de bir hû diye , Sormadınız adımı sen kimsin yâhu diye , Bana da Şeyhköçeği Âşık Hüseyin derler , Şeyhimin iltifâtı meşhurum Âhu diye Üsküdarlı Âşık Râzinin evrâkı metrûkesi arasında bulduğumuz yukardaki üç kıt'alık manzumenin,dağlı gencin ağzından Âşık Râzi tarafından yazılmış olması da muhtemeldir. İstanbulun işgal yıllarında yaşı altmışına yaklaşmış,hayatda idi,Anadoluya cebhâne,silâh ve insan kaçıran teşkilâtda çalışmışdır. Vâsıf HİÇ