HÜSEYİN (Bursalı Hammal) – 1960 ile 1965 arasınsa hammallıkla geçinmeye çalışır 16-17 yaşlarında bir çocukdu,ayakdaşları arasında “Bursalı” lakabı ile anılır,ve Galatada garibandan onbeş kadar çocuk ve gencin yanında bir bekâr odasında barınırdı ; bir arada çıplak ayaklı hippi şâir Mehmed Gökçınar tarafından himâye edilmiş ve onun yanından askere gitmiş,askerliğini bahriye eri olarak yapmışdır.Bursanın köylerindendi,baba evinden üvey ana cevrine tahammül edemeyerek İstanbula kaçmış ve Galata ile Tophânenin haytaları arasına düşmüş olduğu halde kendisini esrar kullanma ibtilâsından korumuşdu. Hammallığa başladığının ilk günlerinde,Emin önünde Foto Sel'in şıpşakce işcilerinden Laz Kâzım tarafından çekilmiş güzel bir resmi vardır.Aşağıdaki üç kıt'alık manzume onun ağzından Mehmed Gökçınar tarafından yazılmışdır : Gece yarısı kalkdım yitirdim de uykumu Sel gibi akdı geçdi çocukluğum gencliğim Elimde kalan sâde bir avuç çakıl kumu Şöyle bir bakdı geçci çocukluğum gencliğim Ne gördün be Hüseyin gonce gül çocuklukda Fırsat bulub güldün mü bir gün olsun yoklukda Avunduğun tek nokta benzerlerin çoklukda Uzakdan çakdı geçdi çocukluğum gencliğim Kördüğümler çözüldü berduş oldukdan sonra Bahtım azıcık güldü berduş oldukdan sonra Ayaklarım öpüldü berduş oldukdan sonra Kendini yakdı geçdi ç...

HÜSEYİN (Bursalı Hammal) – 1960 ile 1965 arasınsa hammallıkla geçinmeye çalışır 16-17 yaşlarında bir çocukdu,ayakdaşları arasında “Bursalı” lakabı ile anılır,ve Galatada garibandan onbeş kadar çocuk ve gencin yanında bir bekâr odasında barınırdı ; bir arada çıplak ayaklı hippi şâir Mehmed Gökçınar tarafından himâye edilmiş ve onun yanından askere gitmiş,askerliğini bahriye eri olarak yapmışdır.Bursanın köylerindendi,baba evinden üvey ana cevrine tahammül edemeyerek İstanbula kaçmış ve Galata ile Tophânenin haytaları arasına düşmüş olduğu halde kendisini esrar kullanma ibtilâsından korumuşdu. Hammallığa başladığının ilk günlerinde,Emin önünde Foto Sel'in şıpşakce işcilerinden Laz Kâzım tarafından çekilmiş güzel bir resmi vardır.Aşağıdaki üç kıt'alık manzume onun ağzından Mehmed Gökçınar tarafından yazılmışdır : Gece yarısı kalkdım yitirdim de uykumu Sel gibi akdı geçdi çocukluğum gencliğim Elimde kalan sâde bir avuç çakıl kumu Şöyle bir bakdı geçci çocukluğum gencliğim Ne gördün be Hüseyin gonce gül çocuklukda Fırsat bulub güldün mü bir gün olsun yoklukda Avunduğun tek nokta benzerlerin çoklukda Uzakdan çakdı geçdi çocukluğum gencliğim Kördüğümler çözüldü berduş oldukdan sonra Bahtım azıcık güldü berduş oldukdan sonra Ayaklarım öpüldü berduş oldukdan sonra Kendini yakdı geçdi çocukluğum gencliğim Terhisinden kısa bir süre sonra işçi-amele olarak Almanyaya gitti,ve Berlinden yollanmış bir mektubu alındı,Laz Kâzımın çekdiği resmini istiyordu(yande görülen resim),Berlindeki adresine yollandı,Gökçınarın yukardaki manzumesi de eklenerek,onlara da bir teşekkür mektubu yazdı,sonra kendisinden hiç bir haber alınamadı (1971).