HAYTA - “Haydut,âsî, şakî ;serkeş ve haylas adam ” (Şemseddin Sâmı, Kaamusi Türkî). İstanbulda serserilik yollarında dolaşanlar ,uygunsuz güruhu,ve onlara ayak uyduran gencler hakkında kullanılır : “..Seferliden Rıdvan Bey maddesi için meydan dayağına çekilen ve cümlesi Hasahırlı kara sakal beşer suretinde çakal Tosyavî Zehir Mehmed ve dört kaşlı şâhin başlı Ayaşlı Deli Bekir ve tabanı yarık Konyalı Demirkazık Mustafa ve henüz nevhat zeberdest ve namaz bilür ne abdest kâfiri müslim nümâ kanadı kırık hümâ Dağlı Seyyid ve anası camus babası ayu Deliormanlı kıllu Şaban ve dilber eskisi Tarsus tilkisi Hasan ve yüzü kara kendi maskara Çulsuz İlyas nam yedi fener haytaların yaş tabanlarına sıyırma kırkar değnek uruldukda...” (Hazîneli Bekir Efendi Mecmuası). Sırmalı kadife câmedan nene A kaldırım iti a kayış bacak Sırtına katır palanı çokdur A hayta çömezi a asılacak (Galatalı Hüseyin) Tutmuşken şöhreti şânı cihânı Haytalığa uydurdular civânı Nasihat eyledik boş yire vâfir Rehber itti kendisine şeytânı ● İtliğe haytalığa Yalun ayak alâmet Pırpırı kesim gerek Kılık ile kıyâfet Başında kavak yeli Kadrin bilmez o âfet Murgi şebâb uçdukda Nedâmetle melâmet