HÂCER (Sulukuleli Kara) – 1885 ile 1890 arasında namlı bir çengi,o tarihlerde otuz yaşlarında idi,yine o sıralarda 17-18 yaşlarında Parlak Osman diye meşhur bir erkek kardeşi vardı,o delikanlı da zamanının müstesnâ köçeklerindendi ;bazıları Osman için kardeşi değil Hâcerin oğludur derdi. Hâcer kalender halk şâiri Erzurumlu Âşık İbrahimin kapatması olmuşdu,Osman da yanlarında barınırdı,genc irisi heykel gibi delikanlı idi.Şu manzume Âşık İbrahimindir : Ah Hâcerim Hâcerim benim Kara Hâcerim Her gece meyhânede senin için içerim Seni bir gün görmesem yollarında semtinde Kundaklanıp yanmaya başlar heman içerim Çapkın kardeşinde yok sende olan yırtıklık Kimsede yok sendeki turfa kıyâfet kılık Nedir cilve nazında şu âşifte ustalık Çatık kaşlar altında kirpiklerin hançerim Baş örtü yeldirmenden takunya topuğuna Meydan okumuş kızsın kaldırım kopuğuna Serkeş oğlanlar döner hallacın pamuğuna Üç Mısır Hazînesi sana bahâ biçerim Baş örtünün altında oya mı kâküllerin Reşk ider gamzelerne goncaları güllerin Sünbül koçanı ayak zanbak mıdır ellerin Meşrebimce güzeli bir bakışda seçerim Tabanların mihrabım topuklar elmam narım Koltuklarının altı gülâb kokar pınarım Raks iderken terlersen terlerini yalarım Güzellik nakışlarna bakar bakar ağlarım Ağlarsan göz yaşını zemzem diye içerim Üç sene...

HÂCER (Sulukuleli Kara) – 1885 ile 1890 arasında namlı bir çengi,o tarihlerde otuz yaşlarında idi,yine o sıralarda 17-18 yaşlarında Parlak Osman diye meşhur bir erkek kardeşi vardı,o delikanlı da zamanının müstesnâ köçeklerindendi ;bazıları Osman için kardeşi değil Hâcerin oğludur derdi. Hâcer kalender halk şâiri Erzurumlu Âşık İbrahimin kapatması olmuşdu,Osman da yanlarında barınırdı,genc irisi heykel gibi delikanlı idi.Şu manzume Âşık İbrahimindir : Ah Hâcerim Hâcerim benim Kara Hâcerim Her gece meyhânede senin için içerim Seni bir gün görmesem yollarında semtinde Kundaklanıp yanmaya başlar heman içerim Çapkın kardeşinde yok sende olan yırtıklık Kimsede yok sendeki turfa kıyâfet kılık Nedir cilve nazında şu âşifte ustalık Çatık kaşlar altında kirpiklerin hançerim Baş örtü yeldirmenden takunya topuğuna Meydan okumuş kızsın kaldırım kopuğuna Serkeş oğlanlar döner hallacın pamuğuna Üç Mısır Hazînesi sana bahâ biçerim Baş örtünün altında oya mı kâküllerin Reşk ider gamzelerne goncaları güllerin Sünbül koçanı ayak zanbak mıdır ellerin Meşrebimce güzeli bir bakışda seçerim Tabanların mihrabım topuklar elmam narım Koltuklarının altı gülâb kokar pınarım Raks iderken terlersen terlerini yalarım Güzellik nakışlarna bakar bakar ağlarım Ağlarsan göz yaşını zemzem diye içerim Üç sene kadar Âşık İbrahimle yaşamış olan Kara Hâcer sonra kendi cinsinden kıbtii müslim Kuklacı Bekir ile evlenmişdir.Hayatı hakkında başka kayde rastlanmadı. Bibl.:Âşık Râzi ,Evrâkı Metrûke,defter.