HÂRUN (Nebil Kaptanın) – 1880 ile 1890 arasında babası müslüman anası hiristiyan,kötü yoldan ayaklarını çekmiş azılı bir gece hırsızı ile sermâye olduğu umumhâneden evine çekilip kapanmış bir fâhişenin oğlu ;Galata eşkiyâsı pençesine düşmüş,bekâr odalarında,esrar tekkelerinde dolaştırılmış,azılı bir gece hırsızı olmak üzere iken devrin kalender halk şâiri ve zengin hem de cessur bir gemici olan Nebil Kaptanın âlicenab alâkası ile şenaat batağından ve zından yolundan çekilip kurtarılmışdır.Nebil Kaptanın gemisinde iki sene kadar tayfalık yapan Hârun hâmisi tarafından Bodurumda süngerciler arasında yerleştirilmişdir ;manzume Nebil Kaptanındır : Çıplak ayaklarında bu ne çalım ne çalım Gel gemimde tayfam ol hemen yelken açalım Bu geceden tezi yok şu Galata şehrinden Akdeniz Karadeniz bir yerlere kaçalım Alıcı gözle bir bak bak şu köhne tekneye Kâh meyhâne han olur bâzan benzer döner tekkeye Meydanı muhabbetde ben çalayım sen oyna Deryâda yasak yokdur nâramıza hey heye Ey benim adı güzellaz kırması Hârunum Muhabbetde Eflâtun kelâmıdır kaanunum Denizlerdedir senin için râhi selâmet Benim dahi açılır bir az bahtı vârunum Anan urum dilberi baban haytanın lazı Sen çirki mezelletde mühmelânın palazı Gemimde tayfa olup ayağın mühürlemiş Adam ettim ben senin gibi nice haylazı Gir kanad...

HÂRUN (Nebil Kaptanın) – 1880 ile 1890 arasında babası müslüman anası hiristiyan,kötü yoldan ayaklarını çekmiş azılı bir gece hırsızı ile sermâye olduğu umumhâneden evine çekilip kapanmış bir fâhişenin oğlu ;Galata eşkiyâsı pençesine düşmüş,bekâr odalarında,esrar tekkelerinde dolaştırılmış,azılı bir gece hırsızı olmak üzere iken devrin kalender halk şâiri ve zengin hem de cessur bir gemici olan Nebil Kaptanın âlicenab alâkası ile şenaat batağından ve zından yolundan çekilip kurtarılmışdır.Nebil Kaptanın gemisinde iki sene kadar tayfalık yapan Hârun hâmisi tarafından Bodurumda süngerciler arasında yerleştirilmişdir ;manzume Nebil Kaptanındır : Çıplak ayaklarında bu ne çalım ne çalım Gel gemimde tayfam ol hemen yelken açalım Bu geceden tezi yok şu Galata şehrinden Akdeniz Karadeniz bir yerlere kaçalım Alıcı gözle bir bak bak şu köhne tekneye Kâh meyhâne han olur bâzan benzer döner tekkeye Meydanı muhabbetde ben çalayım sen oyna Deryâda yasak yokdur nâramıza hey heye Ey benim adı güzellaz kırması Hârunum Muhabbetde Eflâtun kelâmıdır kaanunum Denizlerdedir senin için râhi selâmet Benim dahi açılır bir az bahtı vârunum Anan urum dilberi baban haytanın lazı Sen çirki mezelletde mühmelânın palazı Gemimde tayfa olup ayağın mühürlemiş Adam ettim ben senin gibi nice haylazı Gir kanadım altına Galatanın kopuğu Teşrif idüp gemiye vura vura topuğu Sen gece vardiyada bir yanık türkü tuttur Ben de dümen başında tüttüreyim çubuğu Çanak çanak içerim zehir olsa elinden Kırk yıllık kaptanım ben korkmam poyraz yelinden İşte aldım Hârunu kaçarım Galatadan Dört cihete dört selâm sazımın dört telinden Tarih Boduruma getirdim ülfet etti denizle Zından mesken olmadan o dilberi mühmele Yirmi yaşiyle yazdım şu resmine tarihi “ Sildi güzel Hârunum yüz karasın süngerle ” 1283 + 20 = 1303 (1885-1886)