HÂRUN (Hopalı) – Çağdaş büyük halk şâiri Kahveci Ali Çamiç Ağanın kahvehâne uşaklarından (B.:Çamiç Ağa,cild 7,sayfa 3700); yıllarca sonra ustası tarafından şu manzûme ile hatırlanmışdır : Korsan zenânesiydi adam olur sandım da Bir senei kâmile barındırdım yanımda Sîmâyi lâtîfinde bir tebessüm görmedim Vardır zâhir bunda da hikmeti Hudâ dedim Müşekkel el ayaklı tığ gibi yavru pelenk Nakşi hüsnün noksanı başında altun çelenk Dâim pür hiddet şiddet güm güm vurur topuğu Tahammülfersâ oldu kahvede laz kopuğu Ancak dayak yir ise uslanırdı Hopalı Gel gör ki ben olamam hergün eli sopalı Kadrü kiymetin bilmez ülfeti hep it ile Bizi dahi düşürdü muhîtimizde dile Gel demesi kolaymış zor oldu git demesi Meger adam olmazmış dilberin hergelesi Târih Aldı güher pâresin eski korsan kaptanı Götürdü vura vura tokadı ensesine Yirmi yaşiyle yâd et tarihde kal tabanı “Döndü zenâne oğlan Ejderi Bahrîsina ” 1286 + 20 = 1306 (M.1888-1889) Tarih mısraında îmâlı kullanılan “Ejderi Bahrî” ismi,Hopalı Hârunun daha önce de içinde tayfalık ettiği geminin adı olacakdır.Târih mücevher ve delikanlının yirmi yaşı ile tâmiyelidir. Bibl. :Çamiç Ağa,Not.