HAMZAVÎ KALENDER – Gçene asır sonlarında Üsküdarlı Hanı Sebil denilen bekâr hanında yaşamış Diyojen'i şarklısı kelbiyûndan bir derviş,asıl adı ve nereli olduğu bilinmiyor ;Üsküdarlı kalender halk şâiri Âşık Râzinin evrâkı metrûkesi arasında 14 kıt'alık bir nefesi görülmüşdür ; o manzûmeden anlaşılıyor ki “Hamzavî” mahlasını Hamza ismindeki uyağı müridine nisbetle almışdır : Güzellere âşıkız biz Âşıklığmız lugaz remiz El sürmeyiz vücudlara Gözde dilde efsânemiz Ta'n idermiş molla bize Derviş âşık cümlemize Yârân ile biz diz dize Helâl bize peymânemiz Gör mollayı medresede Merkez medar hendesede Ehli takvâyız dirse de Abdest alır olmaz temiz Sürdük yüzü pâyi yâre Dilde şerha şerha yâre Varsak da gayri diyâre Yâr bulur yollar pîrimiz Kitâbı aşk ezberdedir Mâşûkumuz her yerdedir Kâh gökdedir kâh yerdedir Âşıkız biz ammâ neyiz Sanmayın ki dîvâneyiz Mâmureyiz vîrâneyiz Yârimiz hem âşık bize Birbirmize pervâneyiz Âlem uryan germâbede Uryan girdik biz mâbede Sâli heftâd ben habbede Yârimizde hattı nevhîz Helvacıda helva yidim Bir büt gördüm pek beğendim Gül Hamzaya yârim didim Henüz nevhat sinni temyiz Hamzayı eyledim irşad Kalb gözünü itti küşad Bağlandı şed kaddi şimşad Hüsnü oldu nurla lebrîz Mühürlendi güzel ayak Bûsegâh olmaya elyak Bûs idene dârû tiryak Sünbül misal hoş d...

HAMZAVÎ KALENDER – Gçene asır sonlarında Üsküdarlı Hanı Sebil denilen bekâr hanında yaşamış Diyojen'i şarklısı kelbiyûndan bir derviş,asıl adı ve nereli olduğu bilinmiyor ;Üsküdarlı kalender halk şâiri Âşık Râzinin evrâkı metrûkesi arasında 14 kıt'alık bir nefesi görülmüşdür ; o manzûmeden anlaşılıyor ki “Hamzavî” mahlasını Hamza ismindeki uyağı müridine nisbetle almışdır : Güzellere âşıkız biz Âşıklığmız lugaz remiz El sürmeyiz vücudlara Gözde dilde efsânemiz Ta'n idermiş molla bize Derviş âşık cümlemize Yârân ile biz diz dize Helâl bize peymânemiz Gör mollayı medresede Merkez medar hendesede Ehli takvâyız dirse de Abdest alır olmaz temiz Sürdük yüzü pâyi yâre Dilde şerha şerha yâre Varsak da gayri diyâre Yâr bulur yollar pîrimiz Kitâbı aşk ezberdedir Mâşûkumuz her yerdedir Kâh gökdedir kâh yerdedir Âşıkız biz ammâ neyiz Sanmayın ki dîvâneyiz Mâmureyiz vîrâneyiz Yârimiz hem âşık bize Birbirmize pervâneyiz Âlem uryan germâbede Uryan girdik biz mâbede Sâli heftâd ben habbede Yârimizde hattı nevhîz Helvacıda helva yidim Bir büt gördüm pek beğendim Gül Hamzaya yârim didim Henüz nevhat sinni temyiz Hamzayı eyledim irşad Kalb gözünü itti küşad Bağlandı şed kaddi şimşad Hüsnü oldu nurla lebrîz Mühürlendi güzel ayak Bûsegâh olmaya elyak Bûs idene dârû tiryak Sünbül misal hoş dilâvîz Yârim Hamza hamzavîyim Aşk içre bir münzevîyim Münzevîym münzevîyim Bende yol iz bende perhiz Meskenimiz Hânı Sebil Yârânımız Râzi Nebil Ya gönül tahtında kim var Hamzayı gör Hamzayı bil Zâhirimiz gerçi uryan Aşkdır bizi böyle soyan Ham ruhlara olmaz ayan Libâsımız iffetimiz Molla dokur nefis bezi Kollar medar hem merkezi Kendi gibi sanır bizi Kusduk attık nefsimizi Olmasa da abdestimiz O kirlidir bizler temiz Değerli bilgin Ahmed Tevhid Bey merhum Karacaahmet Vâsıf HİÇ de bir kabir taşı üzerinde şu kitâbeyi görmüşdür : Bir hamzavî dervişin son menzili durağı Oldu şu kabristanda şu köşenin toprağı Fâtiha istemem ben toprağıma basmasun Eşbeh nevcivanlardan gayrisinin ayağı 1314 (1896-1897) Kabirde medfun olan dervişin,Âşık Râzi evrakı metrukesinde Hamzavî Kalender diye bahsedilen zât ile aynı kişin kişi olması muhtemeldir. Biz çok aradığımız halde Tevhid Beyin gördüğü kabri bulamadık . Vâsıf HİÇ