HAMZA (Şumnulu) – Geçen asır sonlarında Tophâne Meydanı faytoncularından ve Rumeli muhâcirlerinden bir delikanlı ;kalender halk şâiri Tophâne kâtiblerinden Üsküdarlı halk şâiri Âşık Râzi tarafından şu manzume ile övülmüşdür: Adını muhabbetle alalım ağzımıza Başımızın tâcıdır bizim Şumnulu Hamza On nefer Tophânede arabacının genci İçlerinde kasem ki Şumnuludur birinci Tellikavak fidanı başında kavak yeli Tuna boyundan kopmuş Rumelinin güzeli Gerçi eski püsküdür mâvi potur cebkeni Süslü püslü şık beyler mayna eder yelkeni Bakla kırı atlara çal kamçıyı gidelim Çal kamçıyı kamçıyı ey paytoncu güzelim Gidelim de bulalım bir kûşei meyhâne Çak bâdei gülgûnu dillen biraz şûhâne Deme çattım belâya sakın eşbehim sakın Sen püsküllü belâsın der Râzii müştâkın Ben İstanbul bülbülü sen Şumnunun gülüsün Bende sühan pâkîze sende müstesnâ hüsün Destur ver bûsi pâye arz edeyim niyâzım Gün akşamlı demişler ey benim mesti nâzım Çekdirelim resmini gel Şumnulum nazlanma Nahveti şebâbına nakşi hüsne aldanma Aman resimci usta Şumnulunun resmini Çek de pâyidâr eyle haşre kadar ismini İskenderler Yusuflar Ayazlarla Ayvazlar Şah nedîmi dilberler şâhi hûban haylazlar Su dökemez Hamzanın güzelayaklarına Senin çekdiğin resim kalacakdır yarına Poturu cebkeniyle fesinde yazmasıyla Azıcık da pehl...

HAMZA (Şumnulu) – Geçen asır sonlarında Tophâne Meydanı faytoncularından ve Rumeli muhâcirlerinden bir delikanlı ;kalender halk şâiri Tophâne kâtiblerinden Üsküdarlı halk şâiri Âşık Râzi tarafından şu manzume ile övülmüşdür: Adını muhabbetle alalım ağzımıza Başımızın tâcıdır bizim Şumnulu Hamza On nefer Tophânede arabacının genci İçlerinde kasem ki Şumnuludur birinci Tellikavak fidanı başında kavak yeli Tuna boyundan kopmuş Rumelinin güzeli Gerçi eski püsküdür mâvi potur cebkeni Süslü püslü şık beyler mayna eder yelkeni Bakla kırı atlara çal kamçıyı gidelim Çal kamçıyı kamçıyı ey paytoncu güzelim Gidelim de bulalım bir kûşei meyhâne Çak bâdei gülgûnu dillen biraz şûhâne Deme çattım belâya sakın eşbehim sakın Sen püsküllü belâsın der Râzii müştâkın Ben İstanbul bülbülü sen Şumnunun gülüsün Bende sühan pâkîze sende müstesnâ hüsün Destur ver bûsi pâye arz edeyim niyâzım Gün akşamlı demişler ey benim mesti nâzım Çekdirelim resmini gel Şumnulum nazlanma Nahveti şebâbına nakşi hüsne aldanma Aman resimci usta Şumnulunun resmini Çek de pâyidâr eyle haşre kadar ismini İskenderler Yusuflar Ayazlarla Ayvazlar Şah nedîmi dilberler şâhi hûban haylazlar Su dökemez Hamzanın güzelayaklarına Senin çekdiğin resim kalacakdır yarına Poturu cebkeniyle fesinde yazmasıyla Azıcık da pehlivan çalımı durmasıyla Geçer genclik yel gibi güzellik kuşdur uçar Ama bu resim nice yıllar üstünden aşar Kat onsekiz yaşını tekrarla tatlı ismi “ Arabacı Şumnulu Güzel Hamzanın resmi ” 1233 + 60 (Hamza) + 18 = 1311 (M.1893-1894)