İHSAN (Tavukhırsızı) – İkinci Sultan Abdülhamid devrinin sonlarında Üsküdarın namlı bıçkınlarından ;onbeş yaşlarında iken babasına kızmış,evinden kaçmış,bir kaç yıl oba çingeneleri (göçebe çingeneler) ile dolaşmış ve onlardan tavuk hırsızlığını öğrenmişdi ; gözüne kesdirdiği kümesde biber tütsüsü yapar,tavukların sesleri çıkmaz olur,hepsini derler toplar götürürmüş.Üsküdarlı halk şâiri namlı Destancı Vâsıf Hocanın çocukluk arkadaşı,hattâ yaşıdı imiş.Vâsıf Hoca merhum bize verdiği notda şunları yazıyor :“Haddehâneye beraber girmişdik,çok güzel çocukdu,oarada “Kız İhsan” lakabını takdılar,meşrebi de bıçkınca olduğundan barınamadı,tulumbacılığa heves etti,Arab Abdullah adında bir ateşci ile bir umumhânede sarhoş olarak yakalandıkdan sonra tard edildi,az sonra da baba evinden göçebeçingenelere katılıp kaçdı ;Üsküdara yalın ayak yarı çıplak peroşan bir halde döndü; gazete müvezziliği,vapur iskelesinde çımacılık,kahvehâne çıraklığı yapdı;ilk çalgılı kahvehâneyi açdığımda da yanımda çalışdı ve kahvecilikde karar kaldı.Busatırların yazıldığı tarihte (1944) hayattadır,hiç evlenmemişdir,cemâl âşıkı adamdır,o yüzden de başı dâimâ derddedir..” diyor.