SÜLEYMAN ( Benli ) – 1880 ile 1890 arasında Haliç iskelelerinden birinde çalışır genc ve güzel bir kayıkcı ;Karadeniz yalısı uşaklarından olub Bahâriyede oturan ve kendisine bir görüşde âşık olan yaşlıca ve dul bir zengin kadının oynaşı olmuş (B.: Hanım Oynaşı,cild ,sayfa ) ve onunla evlenerek denize kürek çalmadan,kayıkda kayıkhânelerde,sabahcı kahveleriyle sabahcı hamamlarında tahta kervet ve peyke üstünde yatmakdan kurtulmuşdur.Hakkında kalender bir halk şâiri tarafından yazılmış bir manzume vardır : Daltaban kayıkcı idi bir zaman Şu bizim lazoğlu Benli Süleyman Geçermiş yalının altından bir gün Levendâne çalım ol kaşı keman Yalun ayaklarla serde dalfesle Ak dimiden gömlek bir de ak tuman Sîmâyi reşîdi humret üzredir Bıyıklar terlemiş gör duman duman Verâyi kafesden dir ki bir hanım Kayıkcı oğlana yandım ben aman Durma dadı kalfa koş git ara bul Hâlim olmaktadır gün günden yaman Kaçırır mı kopuk devlet kuşunu Çöp çatan peşine takılır heman İskelesi Hasköy ya Fener Balat Şehbaz fetâların yatağı liman Yangının semtini sorarsan benden Ayvensaraydadır ateş bî güman Çift otuzluk hanım daltaban şâhı Ol şeb câmehâba eylemiş mihman Oğlan ben harama el sürmem demiş Tövbekâr ol eyle ahd ile peyman Seni helâlinden çekem âguuşe Rencîde olmasın din ile îman İşte böyle ağa oldu...

SÜLEYMAN ( Benli ) – 1880 ile 1890 arasında Haliç iskelelerinden birinde çalışır genc ve güzel bir kayıkcı ;Karadeniz yalısı uşaklarından olub Bahâriyede oturan ve kendisine bir görüşde âşık olan yaşlıca ve dul bir zengin kadının oynaşı olmuş (B.: Hanım Oynaşı,cild ,sayfa ) ve onunla evlenerek denize kürek çalmadan,kayıkda kayıkhânelerde,sabahcı kahveleriyle sabahcı hamamlarında tahta kervet ve peyke üstünde yatmakdan kurtulmuşdur.Hakkında kalender bir halk şâiri tarafından yazılmış bir manzume vardır : Daltaban kayıkcı idi bir zaman Şu bizim lazoğlu Benli Süleyman Geçermiş yalının altından bir gün Levendâne çalım ol kaşı keman Yalun ayaklarla serde dalfesle Ak dimiden gömlek bir de ak tuman Sîmâyi reşîdi humret üzredir Bıyıklar terlemiş gör duman duman Verâyi kafesden dir ki bir hanım Kayıkcı oğlana yandım ben aman Durma dadı kalfa koş git ara bul Hâlim olmaktadır gün günden yaman Kaçırır mı kopuk devlet kuşunu Çöp çatan peşine takılır heman İskelesi Hasköy ya Fener Balat Şehbaz fetâların yatağı liman Yangının semtini sorarsan benden Ayvensaraydadır ateş bî güman Çift otuzluk hanım daltaban şâhı Ol şeb câmehâba eylemiş mihman Oğlan ben harama el sürmem demiş Tövbekâr ol eyle ahd ile peyman Seni helâlinden çekem âguuşe Rencîde olmasın din ile îman İşte böyle ağa oldu sivrildi Bizim tızman tırıl Benli Süleyman * Nigâr başın çıkarub güher tarihin didi “ Kayıkcı Süleymana kondu bak devlet kuşu ” 1355 – 50(N) = 1305 (1887-1888) Bibl.: Âşık Râzi evrâkı metrûkesi.