ŞEREFEDDİN (Arab) – İkinci Abdülhamid devri sonlarında çalgılı tulumbacı kahvelerinde gaayet güzel mani,semai,destan okuyanlardan bir genc,kendisi de esmerin dilberlerindendi,bahriye sibyanlarından (gedikli bahriye okulundan ) ve Üsküdarlı Destancı Vâsıf Hocanın en yakın okul arkadaşlarından idi,onun anlattığına göre hazin bir sesle ağır ağır okurdu ve kahvehânelerde elm üstünde tutulurdu; tahminen henüz otuz yaşlarında iken Birinci Cihan Harbi seferberliğinde vazife ile gittiğinde Beyrutda öldü . Bibl.Vâsıf Hiç,Not.