Seslerden; bu ses İstanbul ağzında bazı deyimlere girmişdir; 1. “Gık dedirtmek, gık demek”, bıktırmak, usandırmak, bıkmak, usanmak anlamlarında kullanılır : Çakıl topuk kâküller terânesi Râzi Bey Gık dedirtti yârâna demiş sana bir öküz Peyrevin bu İbrâhim atub nârayı hey hey Der ki güzel olur mu çakıl topuk kâkülsüz 2. “Gık dememek”, hiç ses çıkarmamak, yapılan her ezâyâ cefâya tahammül etmek : Kafamı kıtır kıtır kessen bile a beyim Ben âşıkı sâdıkım gık dir isem kahbeyim (Âşık İbrahim) Her gece bir işkence Oldu zavallı gence Yolunurken gık bile Dememişdir gül gonce (Kahveci Nusret) 3. “Gık dedirtmemek”, bir işi, bir tecâvüzü gaayet sür’at görmek bir feryâda bile imkân, zaman bırakmamak : Somuncu Baba nâmı digerle Kara Zeynel Bir şakii pelid ki gaayet ile müheykel Gık bile dedirtmezmiş kesdiği adamlara Şimdi müebbed kürek yatar idâma bedel (Kahveci Nusret) Bibl. : Yusuf Ziya Bahadınlı, türkçe Deyimler Sözlüğü; Âşık Râzi, Defter; Kahveci Nusret, Zından Şiirleri.