Arabcası Reyhan; güzel kokulu ot ki saksılarda yetiştirilir; Ak Fesleğen, Hind Fesleğeni, Yabani Fesleğen, Yer Fesleğeni gibi nevîleri vardır” (Şemseddin Sâmi, Kaamusi Türkî). Fesliğen şeklinde de söylenir. Küçük ve çok şık, gür, güzel kokulu yaprakları ile edebiyatımıza girmiş bir otdur; fakat halk şâirleri, dîvan şâirleri ondan çoğunlukla arabcası olan “Reyhan” adı ile bahsederler. Fesleğene yakın bir bitki olan hoş kokulu nâne yemeklere konduğu halde fesleğen, çiçek gibi, esvab üstüne veyâ başa takılarak süslenmede kullanılmışdır ve aşırı şıklık, kibârâne süslenme telâkkî edilmişdir; öyleki, şânına, haddine lâyık olmayan şeyleri giyib kuşananlar için “Başına fesleğen takma” deyimi kullanılır: Hele bakın pırpırımın şalına Hâne berduş şu mâder be hatâya Setri avret edecek bir donu yok Başına fesleğen takmış fetâya (Galatalı Hüseyin) “Başına fesleğen takma” deyimi “sevinç duyma” anlamında da kullanılır: Bakmaz aslaa niyâza göz yaşına Agu katıp âşıkının aşına Eşbehim fesleğen takar başına Yakıştırdım nahvetini hüsnüne Hem de gaayet körpe onbeş yaşına (Galatalı Hüseyin) Etrâfından fırdolayı saçlar dökülmüş, taşmış genc başlarındaki fesler için de “Fesleğen Saksısı” külhânî kalender ağzında tâbiri kullanılırdı. Fes etrafından taşan saç, kâkül, zülüfler de fesleğene benzetilirdi....

Arabcası Reyhan; güzel kokulu ot ki saksılarda yetiştirilir; Ak Fesleğen, Hind Fesleğeni, Yabani Fesleğen, Yer Fesleğeni gibi nevîleri vardır” (Şemseddin Sâmi, Kaamusi Türkî). Fesliğen şeklinde de söylenir. Küçük ve çok şık, gür, güzel kokulu yaprakları ile edebiyatımıza girmiş bir otdur; fakat halk şâirleri, dîvan şâirleri ondan çoğunlukla arabcası olan “Reyhan” adı ile bahsederler. Fesleğene yakın bir bitki olan hoş kokulu nâne yemeklere konduğu halde fesleğen, çiçek gibi, esvab üstüne veyâ başa takılarak süslenmede kullanılmışdır ve aşırı şıklık, kibârâne süslenme telâkkî edilmişdir; öyleki, şânına, haddine lâyık olmayan şeyleri giyib kuşananlar için “Başına fesleğen takma” deyimi kullanılır: Hele bakın pırpırımın şalına Hâne berduş şu mâder be hatâya Setri avret edecek bir donu yok Başına fesleğen takmış fetâya (Galatalı Hüseyin) “Başına fesleğen takma” deyimi “sevinç duyma” anlamında da kullanılır: Bakmaz aslaa niyâza göz yaşına Agu katıp âşıkının aşına Eşbehim fesleğen takar başına Yakıştırdım nahvetini hüsnüne Hem de gaayet körpe onbeş yaşına (Galatalı Hüseyin) Etrâfından fırdolayı saçlar dökülmüş, taşmış genc başlarındaki fesler için de “Fesleğen Saksısı” külhânî kalender ağzında tâbiri kullanılırdı. Fes etrafından taşan saç, kâkül, zülüfler de fesleğene benzetilirdi. Fesleğen zülfüme, gül rûyime benzer mi deyû Sünbüli tâzeye, verdi tere sor, sorma bana (Enderunlu Vâsıf Gazel) Eğmiş fesini turresin ol sîmten açmış Sandım ben ise bağçede top fesleğen açmış (Enderunlu Vâsıf, Şarkı)  Perçemi top fesleğendir sinesi berkî semendir (Enderunlu Vâsıf, Şarkı)