1885 ile 1890 arasında Haliç Fenerinin rum aristokrat âilelerinden birine mensub bıçkın bir delikanlı; kalender şâir Üsküdarlı Âşık Râzinin evrâkı metrûkesi arasında bir defterde görülen hal tercemesi şudur: “16-17 yaşlarında iken tulumbacılığa heves bağlayıp umumiyetle Kiliseli diye adlandırılan rum yangın tulumbaları sandıkları kibar gencin babasının nüfuzundan korktukları için tüysüz delikanlıyı uşak olarak sandıklarına alamamışlar, Fenerli Beyzâde de Fethiye Sandığına başvurarak (B.: Fethiye Yangın Tulumbası Sandığı) o sandığın uşağı olmuş, baba evini de terkederek sandık koğuşunda yatıp kalkmaya başlamışdır, nâmını da tebdil etmişdir. Babasına yazdığı bir mektubda da tulumbacı olup âile şerefini lekelediğinden kendisini ölmüş farz etmelerini, fakat kimlerden olduğunu kimsenin bilmediğini yazmıştır. Fethiyelilerden Tatar Kerim Giray ile tulumbacı kılığında çekilmiş bir resmi vardır, rum gencinin Fethiye Sandığında fenerci olduğu anlaşılıyor. Tulumbacılığı ancak üç beş ay kadar sürmüş, Fenerli rumların tâkib ve tazyiki karşısında bu günahkâra sığınmış, üç ay kadar da Üsküdarda hânemizde mihman olmuşdu. Delikanlının ısrarlı yalvarmaları ile delâlet ettim, Aynaroza gidip orada keşiş oldu idi, doğrusu da tamam yerini buldu ki burada kalsaydı başına esen bıçkınlık havası ve kavak ...

1885 ile 1890 arasında Haliç Fenerinin rum aristokrat âilelerinden birine mensub bıçkın bir delikanlı; kalender şâir Üsküdarlı Âşık Râzinin evrâkı metrûkesi arasında bir defterde görülen hal tercemesi şudur: “16-17 yaşlarında iken tulumbacılığa heves bağlayıp umumiyetle Kiliseli diye adlandırılan rum yangın tulumbaları sandıkları kibar gencin babasının nüfuzundan korktukları için tüysüz delikanlıyı uşak olarak sandıklarına alamamışlar, Fenerli Beyzâde de Fethiye Sandığına başvurarak (B.: Fethiye Yangın Tulumbası Sandığı) o sandığın uşağı olmuş, baba evini de terkederek sandık koğuşunda yatıp kalkmaya başlamışdır, nâmını da tebdil etmişdir. Babasına yazdığı bir mektubda da tulumbacı olup âile şerefini lekelediğinden kendisini ölmüş farz etmelerini, fakat kimlerden olduğunu kimsenin bilmediğini yazmıştır. Fethiyelilerden Tatar Kerim Giray ile tulumbacı kılığında çekilmiş bir resmi vardır, rum gencinin Fethiye Sandığında fenerci olduğu anlaşılıyor. Tulumbacılığı ancak üç beş ay kadar sürmüş, Fenerli rumların tâkib ve tazyiki karşısında bu günahkâra sığınmış, üç ay kadar da Üsküdarda hânemizde mihman olmuşdu. Delikanlının ısrarlı yalvarmaları ile delâlet ettim, Aynaroza gidip orada keşiş oldu idi, doğrusu da tamam yerini buldu ki burada kalsaydı başına esen bıçkınlık havası ve kavak yelleri ile esâfili nâs pençesinde sefil, rezil ve perişan olurdu. Rum beyzâdesi için 5 kıt’alık bir destanımız vardır.” Râzinin destanı şudur: Panayot mu, Andon mu, İstavro mu, Koço mu İsmi şerifin yazmam Fenerin kibar rumu Eşbeh beyzâde amma yalun ayak pırpırı Tulumbacı bıçkınını şıkırdım rum pedimu Elhak ki Fenerliden yaman olur Fenerci Hele böyle Fenerin Rum Beyzâdesi genci Fenerciler içinde güzellikde birinci Ben olayım çekdiği fener içinde mumu Koşarlı ayaklarla bir dânedir Fenerli Çalımlı topuk vurur merdânedir Fenerli Sormayın bu nümâyiş edâ nedir Fenerli Eflâk Beyzâdesidir hakdır nahvet kurumu Sandığın baş tâcıdır mürâhik palikarya Kendini bin cilveyle bin nâz ile satar ya Gel beyzadem çakalım üst tarafı fasarya Geysûlerin pek de hoş mestâne şuh savrumu Kaddi şimdâd tığ gibi iri kıyım el ayak Tulumbacılık için var mıdır ondan elyak Değil sâde abâyı Râzi külâhı da yak Cennetin gilmânına değişmem ben mavromu Son kıta’daki “Mavro” isminden, bu tulumbacı kibar Rum gencinin Fenerin büyük aristokrat ailelerinden Mavrokordato’lara mensub olduğu söylenebilir. Beyzâde rum gencinin Âşık Râzi evrâkı metrûkesi arasında görülmüş resminin arkasına da Râzi şu tarih manzumesini yazmışdır: Kimdir dedim yanında şu pelîd-i müheykel Refiki Tatar Kerim dedi resimci Vangel Tulumbacılar ile yıllarca düşüb kalkdım Gördün mü hiç benzerin Râzi bak şu resme gel El güzel ayak güzel çehresinde asâlet Böyle fetâ bulunmaz tâ ebed minel ezel On dokuz yaşı ile kaydidelim târihin “Rum beyzâde bıçkının bak şu resmi pek güzel” 1284 + 19 = 13030 (M. 1885 - 1886) Vâsıf HİÇ