HRİSTO (Çapkın) – 1885 ile 1890 arasında Galata kopuklarından hâneberduş bir palikar ; Karadeniz yalısı halkından bir rum kayıkcı ile Galatanın güzelliği dillere destan olmuş bir fâhişesinin oğlu imiş ;o devrin kalender halk şâirlerinden Erzurumlu Âşık...

HÛRİYE HANIM – 1739 ile 1740 arasında verem hastalığından öldüğünü tahmin ettiğimiz ve arkasında bir ana ile kız evlâd bırakmış genc ve güzel bir kadın ; zengin bir âileye mensub olduğu da ,Tepebaşından Kasımpaşaya inerken Âşıklar Mezarlığı dineline bü...

İSMAİL (Acem) – İkinci Abdülhamid devri sonlarının namlı tulumbacılarından,ve ramazanlarda kurulan çalgılı tulumbacı kahvehânelerinin mâni ve semâi okuyucularının meşhurlarından.Acemilk ile ilgisi yokdu,çocukluğunda iranlı bir han kahvecisinin çıraklığ...

İSMAİL (Kara) - Lonca çingenelerinden bir kemânî ;Penbe adında bir çenginin oba çingenelerinden âşık olduğu bir delikanlıdan edindiği gayri meşrû oğlu olarak 1907 de doğmuşdur,15-16 yaşlarına kadar köçeklik yapmış,o arada doğuş istidâdı ile keman öğren...

MEHMED ( Susurluklu ) – Çağdaş büyük halk şâiri Kahveci Ali Çamiç Ağanın kahvehâne uşaklarından (B.:Çamiç Ağa,cild 7,sayfa 3700) bir mürahik dalikanlı,ustasının mânevi oğlu yerinde idi.Bir ara pırpırı tulumbacılığa heves etmiş,ve Çamiç Ağanın izni ile ...

MEHMED ( Yedibenli ) – Geçen asır sonlarında namlı tulumbacılardan ; boy bos,acı kuvvet,ve koşarlı ayaklarla Zeytinburnu Sandığının yüz akı bir uşağı idi ;sandığının nâracısı idi ,dördü yüzünün muhtelif yerlerinde ve üçü de boynunda,görünürde yedi beni...

TAHİR (Kaptınan) – İkinci Abdülhamid devri sonlarında Üsküdarın kişizâde çapkınlarından bir delikanlı,yalın ayak hırpânî kılıkla dolaşır,akran ve emsâli olmayan haytalarla düşüb kalkar,onlarla işret eder,çoğu geceler de,içinde esrar içildiği bilinen La...