HİMMET, BABA HİMMET – Geçen asır sonlarında İstanbulda yaşamış aslı Bolu yahud Kastamonu taraflarından bir kalender ihtiyar ,iyşü işrete düşkün,çubukla tütün tiryâkisi,gaayetle hoş sohbet,nüktaci,zamanının Nasreddin Hocası gibi bir zât idi; meşrutiyeti...

HÜDÂVERDİ BEY (Mehmed) – İkinci Abdülhamid devri sonları ile meşrutiyetin ilk yıllarında ünlü bir dış hekimi,hayatı hakkında en küçük bilgi edinilemedi;İstanbul Tıbbiyesinden diploma almışve meslek hayatına atılmışdır .Nevsâli Osmânîde çıkmış bir ilând...

HÜSEYİN (Çarşambalı) – Meşrûtiyetin ilk yıllarında askerî vazîfesini yapmak üzere İstanbula gelmiş Muîni Zafer Torpidosu efrâdından ve Samsunun Çarşanba kazâsından bir bahriye neferi ; 1911 deki büyük manavrada nişancılık birinciliğini kazanmış ve küçü...

HÜSEYİN (Kâğıdcı) – İkinci Abdülhamid devri sonları ile meşrutiyetin ilk yıllarında otuz otuzbeş yaşlarında Üsküdarın yarı deli,erken bunamış gariblerindendi.Kızanlık muhâcirlerinden olup sarı benizli,vücudca zayif,anası evinde def'i hâcet ettirir,şalv...

HÜSEYİN HÜSNÜ EFENDİ (Çelebizâde) – Son osmanlı şeyhülislâmlarından ;devrinin seçkin din bilginlerinden Diyarıbakırlı Molla Çelebinin torunu ve Erzurumlu İbrahim Rüşdi Efendinin oğludur. 1848 de İstanbulda doğdu, doğum tarihi bilinmiyor. Medrese tahsil...

HÜSEYİN KÂZIM BEY , “ŞEYH MUHSİNİ FÂNΔ - Kademe kademe memuriyetlerde bulunmuş,vâlilikler yapmış,gazecilik yapmış,mabus olmuş,nazır bakan olmuş bir ilim adamı,dil bilgini;dinî konudaki eserlerini “Şeyh Muhsini Fânî” takma adı ile yayınlamışdı,bu isiml...

HÜSNÜ ( Şehreminli ) – İkinci Sultan Abdülhamid devri sonları ile meşrutiyetin ilk yıllarında namlı kabadayılardan ; yeni tüylendiği yıllarında tulumbacılık da yapmışdır ve o uçarı gencliğinde ,sokağa çıplak ayakla çıkdığı halde zaman bile üstüne başın...