Onyedinci asır sonlarında yaşamış ulemâdan, memleketinden genç yaşında İstanbula gelmiş, medrese tahsilini tamamladıkdan sonra hemen bütün ömrü İstanbul medreselerinde hocalık ile geçmiş, hicrî 1113 (M. 1701 - 1702) de Haleb kadısı olmuş, ve 1114 (M. 1702 - 1703) de orada ölmüşdür. Şiir ile de meşgul olan Emrullah Efendi şiirlerinde “Emrî” mahlasını kullanmışdır; aşağıdaki beyit bir gazelinden alınmışdır : Şebi târîki bahr içre kalubdur gönlümüz tenhâ Hayal riştei zülfün gibi bir gamküsâr özler Arabca ve Farsca şiirler yazmışdır. Bibl. : Sâlim, Şuerâ Tezkiresi.